පානුයි පරිප්පුයි

පේරාදෙණියේ හොස්ටල් ජීවිතයේදී පාන් වලට හා පරිප්පුවට හිමි වූයේ අත්විතීය ස්ථානයකි. අද්විතීය යැයි මා සඳහන් කරන්නේ උදේ ආහාර වේලට පරිප්පු සමග පාන් නොවරදින දවසක් නැති තරම් වූ නිසා ය. එහෙමත් දවසක පරිප්පු හොද්ද වෙනුවට තක්කාලි හොද්දක් පරිප්පුවේ අද්විතීය තැන ගත්තද ඒ ඉතාමත් කලාතුරකිනි. ඒ අතේ ඇඟිලි ගණනටත් වඩා අඩු දින ගණනකි. 

එදවස පාන් බාගයක් හා පරිප්පු හොදි පිගානක මිල රුපියල් තිහකටත් අඩු ය. 

මිලෙන් අඩු සේම ඒ පරිප්පු හොද්ද රසින් ද අඩු ය. එහෙත් රස හා ගුණට වඩා මිලෙන් අඩු වීමේ වාසිය ගැන අප සිතූ නිසා මේ පරිප්පු  හොද්දට බෙහෙවින්ම ඇළුම් කළෙමු.  ලොකු බේසමකට දැමූ පරිප්පු හොද්ද, පොල් කටු හැන්දකින් දෙවටයක් පමණ කලතා හැන්දෙන් එකක් පිගානට බෙදා පාන් බාගයක් සමග පිළිගැන්වේ. ඒ දවස අපට ඒ ආහාරය දිව බොජුනක් බඳු විය. අපද කිඹුලා කිරිමැටි ගිලින්නාක් සේ කටට දෙකට ගිල දැමුවෙමු. උදෑසන සීතලත් සමඟ අත්වැල් බැඳගෙන එන කුසගින්නට ඔය කොයි හොද්දත් එක සේ දැනේ.

සමහර හොස්ටල් වල නම් පරිප්පු හොද්ද සමග මිරිස් හොදි කුඩා ප්‍රමාණයක් ලබා දේ. පරිප්පු සමග මිරිස් හොදි කවලම් වූ විට රස ද්විත්වයක් දිවට දැනේ. ඒ නිසා අපි ඒ ඒ හොස්ටල්වලට බෙහෙවින් ඇළුම් කළෙමු. හොස්ටල් එකෙන් හොස්ටල් එකට මාරු උවත් අඩු වැඩි වශයෙන් හැම හොස්ටල් එකේම මෙම පරිප්පු හොද්ද සමග පාන් තිබුණි. අපිද අඩු වැඩි වශයෙන් පාන් ආහාරයට ගත්තෙමු.

පරිප්පු හොද්ද පාන් සමග මෙන්ම පරාට වැනි කෑම සමඟ ද අපූරුවට පෑහේ. චිකන් හොදි යැයි කියාගන්නා මිරිස් හොද්ද මතට අඩුවැඩි වශයෙන් වැටෙන පරිප්පු හොද්ද, පරාටයේ රස තීව්‍ර කරවන්නකි. බොහෝ හෝටල් වල පරාට සමග මිරිස් හොද්ද ලබා දුන්න ද පරිප්පු හොදි ලබා දෙන්නේද එහෙමත් තැනක ය. එවැනි තැන් දුලබ ය. ඒ පරිප්පු හොද්දක් පිසිනවාට වඩා මිරිස් හොද්දක් පිසීම ආර්ථිකමය වශයෙන් ලාබදායි වන නිසා ය. 

මගේ අදහස නම් තව වසර සියයක් ගියත් ලාංකිකයන්ගේ පරිප්පු වලට ඇති ආශාව නොමැකී සදාකාලිකවම රැඳී තිබේවි.

ජය වේවා !