විහිළු

 සමහර ජෝක්ස් තියෙනවා ඒක අහන වෙලාවෙදිම හිනාවෙන්න පුලුවන්. ඒවා පට්ට. ඒ වෙලාවෙදි ඇහුවා. ඒකට හිනා උනා. කතාව ඉවරයි ! චැප්ටර් ක්ලෝස් !


තව සමහර ජෝක්ස් වර්ග තියෙනවා, ඒවා අහලා ටික වෙලාවක් ඉන්නැද්දි හිනා යන ඒවා. හරියට ටියුබ් ලයිට් වගේ ජෝක්ස්. ජෝක් එක අහලා ටික වෙලාවක් ගියාට පස්සෙයි හිනාව පත්තු වෙන්නේ. ඒවත් කමක් නෑ කියමුකෝ..


තව ජෝක්ස් කැටගරි එකක් තියෙනවා. ඒවා අහන වෙලාවට හිනා යන්නෙත් නෑ. පස්සේ හිනා යන්නෙත් නෑ. හරියට අපිට හිතෙන්නෙම ඒක සීරියස් කතාවක් කියලා. ජෝක් එකක් කියලම හිතෙන්නේ නෑ.

නමුත් ටික කාලයක් ගිහින් ඒක අපටම අවබෝධ වෙනවා මේ කියයලා තියෙන්නෙත් විහිළු කතාවක්මයි කියලා.

වැටුපට බද්දක්

 කලින් මාස වල මෙන් නොව මේ මස පඩි පැකැට්ටුව අතට ගන්නා විට දෙකොපුල් රූරා කඳුළු කැට වැටෙන්නට පටන් ගන්නට විය. එය සතුටු කඳුළු ද දුකට වැටෙනා කඳුළු ද කියා සිතා ගන්නටවත් නොහැකි සිදුවිලි දාමයකින් සිත පිරී ඇත.

දුකට හේතු වන්නේ අපේ පඩි පැකැට්ටුවේ බර සැහැල්ලු වී අප තව තවත් නරා වලට වැටෙන්නට සිදු වීමයි. බැංකු ණය, වාහන ලීසිං, ජල විදුලි දුරකතන බිල්පත් ගාස්තු මේ ආදී එකී මෙකී නොකී සියළු වියදම් දැරීමට සිදුවන්නේ මේ හෑල්ලු වූ පඩි පැකැට්ටුවෙන් යැයි සිතෙන විට වාවාගත නොහැකි ය.

එහෙත් අපේ පඩියෙන් අඩුවූ කොටසින් තවත් කොටසකගේ කුස පිරෙන බවත් සිහිවන විට සතුටු කඳුලක් ද උපදී. අහෝ හිඟන 225 ! අපි තොපේ කුස පිරවූ වගයි !

ගරාජය

 මේ වන විට මා වාහනය මිලදීගෙන වසරකුත් ඉක්මව ගොස් ඇත. එහෙත් මාහට තවමත් වාහනය දැමීමට ගරාජයක් සාදාගත නොහැකි විය. එයට මූලිකම හේතුව වූයේ වාහනය ගැනීමට මා ගත් ණය මුදල ගෙවා නිම කිරීම පළමුව කළ යුතු වීමයි. ඒ සදහා මුදල් වියදම් වූ හෙයින් මා හට ගරාජයේ වැඩ කටයුතු පමා කිරීමට සිදු විය.

වාහණය ගැනීමට ගත් ණය මුදලින් වැඩි ප්‍රමාණයක් ගෙවා නිම කළ හෙයින් මා දැන් ගරාජය සෑදීමට පටන් ගත් යුතු ය. ගරාජය සෑදීමට මා තෝරාගත් ඉඩෙහි වූ ගස් සියල්ල කපා දමා එම ස්ථානය එලි පෙහෙළි කිරීම මා පළමුව කළ යුතු ය. ඒ සදහා මා කුලී කරුවෙකුගේ සහය ලබා ගත්තෙමි.

දිනක් ඔහු පැමිණ ගස් සියල්ල කපා දැමී ය.

ගස් සියල්ල කැපීමෙන් පසුව මා ඔහුට පොරොන්දු වූ මුදල ගෙවා දැමී ය. මුදල් ගෙවන අතරතුරෙහි ඔහු මාහට මෙහෙම කතාවක් කීවේ ය.

සවලෙන් කෑම

මීට ටික කාළයකට කලින් ෆේස්බුක් එකේ රෙස්ටුරන්ට් එකක කෑම පිළිගන්වන විදිහක් ගැන වීඩියෝ එකක් වයිරල් ගියා. කෑම ටික සවලකට දාලා ඒ සවල ගෙනත් පිලිගන්වන සීන් එකක්.

ඒ වීඩියෝ එක සෑහෙන්න වයිරල් ගිහින් මිනිස්සු සවල් පාරවල් හොය හොයා කන්න ගියා.

අපිටත් අපේ ඔෆිස් එකෙන් සවල් පාරක් කන්න හම්බ උනා.මේ සවල් පාර කන්න හම්බ උනේ පමුණුගම පැත්තට වෙන්න තිබ්බ ප්ලේස් එකකින්. මෙතන සවලක් 9000+ වගේ මුදලක් වෙනවා. ඒකේ තියෙන්නේම සී ෆුඩ් කෑම ජාති.

කකුළුවෝ, ඉස්සෝ, මාළු, පොකිරිස්සෙක් වගේ ජාති තමයි මේ සවලට තිබ්බේ. ගෙවපු ගණනත් එක්ක බලනකොට සවලේ තිබුණ කෑම ජාති වල ප්‍රමාණය මදිත් වගේ. ඒත් ඉතින් මොනා කරන්න ද මේ දවස්වල බඩු මිලත් එක්ක ඒ ගාණ යනවා ඇති.

එහෙනම් පහල පොඩි වීඩියෝ කෑල්ල බලලා ඉන්ඩකෝ.

රාගම බස් එක

 අද එලකිරියේ කරක් ගහනකොට පල්ලෙහා තියෙන පින්තූරේ එක්කම එලකිරි ත්‍රෙඩ් එකක් දකින්න හම්බ උනා. මේම මේ කඳුකර පැත්තක සෙනග එහා මෙහා කරවන්න පාවිච්චි කරපු වෑන් එකක්. වෑන් එකක් කිව්වට මේක ඒ පැත්තේ බස් එකක් විදිහට පාවිච්චි කරලා තියෙනවා.

මේ පින්තූරේ දැක්කහම මටත් මේ වගේ මතකයක් තියෙනවා. ඒ කාලේ රාගම-වත්තල (මාර්ග අංක 900) පාරෙත් දිව්වේ මේ ජාතියේම වෑන් බස් එකක්. එකක් නෙමෙයි දෙකක් විතර තිබ්බා.

ඉන්ධන කෝටා ක්‍රමය

 වෙලාවකට මේ ඉන්ධන කෝටා ක්‍රමය නම් හෙන සාපයක් අප්පා. වාහනේ හිතේ හැටියකට ගමනක් ගිහින් එන්න බෑ. මොකද සතියකටම හම්බ වෙන්නේ පෙට්‍රල් ලීටර් 20යි. ටිකක් දුරකට ගියොත් ආයේ එන්න වෙන්නේ නෑ. තෙල් මදි වෙනවා.

අපි රස්සාවක් කරලා සල්ලි හම්බ කරනවා නම් අපිට හිතේ හැටියට දේවල් කරන්න පුළුවන් ආර්ථිකයක් හදන්න රටේ පාලකයෝ දැන ගන්න ඕන. උන්ට මෙහෙම මිරිකි මිරිකී ජීවත් වෙන්න සිද්ධ වෙලා නැති නිසා ඒවයින් ගානක් දැනෙන්නේ නෑ.

කොටින්ම මේ වගේ ජහුට පාලකයන්ව පත් කරලා යවපු උන්ට ඉස්සෙල්ලම මඩු වලිගයකින් තලන්ඩ ඕන.

Fall (2022)

 කාළයකට පස්සේ බ්ලොග් අඩවියට ගොඩ උනා මොනාහරි ලියලා දාන්න කියලා. ලියන්න නම් දේවල් ගමකට තිබ්බත් ලියන්න වෙලාව හොයා ගන්න තමයි ගොඩක්ම අමාරුම රාජකාරිය වෙන්නේ.

ලේසියට වෙලාවක් නෑයි කියලා කිව්වත් වැඩක් නැතිව ඔහේ ඉඳපු වෙලාවල් එහෙමත් නොසෑහෙන්න තියෙනවා. මොකද අපි කියලා හුස්මක් කටක් ගන්නේ නැතුව වැඩ විතරක්ම කරන මිනිස්සු යෑ. එහෙම විවේක වෙලාවක ලියන්න ගත්තත් කම්මැලිකම ඉස්සර වෙන නිසා බ්ලොග් වලට එන්නේ නෑ.

ගිය අවුරුද්දේ අන්තිම දවස්වල ගියපු ට්‍රිප් එකකුත් තියෙනවා ලියන්න කියලා. ඒකත් ලියලා දාන්න ඕන වෙලාවක් හම්බ වෙච්ච හැටියෙම.

අද මම කියන්න යන්නේ ඒ ගැන නෙමේ. දැනට මාස කිහිපයකට උඩදි රිලීස් වෙච්ච චිත්‍රපටියක් ගන. චිත්‍රපටියේ නම තමයි Fall (2022) කියලා කියන්නේ.

මොන්ටිසෝරියේ පළවෙනි දවස

 අද ජනවාරි 5 වෙනි බ්‍රහස්පතින්දා දිනයකි.  

මගේ පුතා මොන්ටිසෝරි ගිය පළවෙනි දවස අද වේ.

ඔහු වෙනුවෙන් මොන්ටිසෝරියක් තෝරා ගනීම සඳහා කලින් මාසයේ නිවස ආසන්නව තිබූ මොන්ටිසෝරි කිහිපයකට මාත් අපේ උන්දැත් ගොස් බැළුවෙමු. සමහර මොන්ටිසෝරි වල ඉඩ පහසුකම් මදි ය. ඒවා පවත්වන්නේ ඉතාම කුඩා ඉඩ ප්‍රමාණයක ය.

එවැනි මොන්ටිසෝරියක ළමයෙකුට නිදහසේ සෙල්ලම් කිරීමට ද කළ නොහැකි ය. අප තෝරා ගත් මොන්ටිසෝරිය නිස්කලංක පරිසරයක පිහිටා ඇති උතාම ඉඩ පහසුකම් ඇති තැනක පිහිටා ඇත. මාසික පන්ති ගස්තු ද ඉහල අගයක් නොවේ.

එසේම ළමුන්ද සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක් සිටී.