30 July 2016

අරුග්ගොඩ වෙල් යාය

මා පානදුර කුඩා අරුග්ගොඩට ආ දා පටන් මා සිත් ගත් ස්ථාන කිහිපයක් වෙයි. ඒ අතරින් බොල්ගොඩ ගඟේ රුක්ගහ තොටුපොළ ප්‍රධාන තැනක් ගනියි. ඒ ගැන මා පෙර ලිපියකින් සදහන් කර ඇත.

රුක් ගහ තොටුපොළ හැරුණ විට මා සිත් ගත් අනෙක් ස්ථානය වන්නේ අරුග්ගොඩ වෙල් යායයි. නිලට නිලේ දිස්වන වෙල්යාය දෙස කෙතරම් වෙලාවක් බලා සිටියත් මා සිතට මදි ය. ඒ තරම් මා සිත්ගත් ස්ථානයකි.

වෙල් යාය මැදින් කුඩා දිය පහරක් වෙති. එහි කුඩා තිත්තයින් ද පෙතියන් ද දණ්ඩි කොරලි වැනි කුඩා මත්සයින් ද වෙති. දොල පහරේ ඔහේ පිහිනන ඔවුන් දෙස මා බලා සිටින්නේ ඉමහත් ආශාවකිනි.

එසේම දොළ පහරට මදක් ඔබ්බෙන් කුඩා පැළක්ද වෙයි. දහවල් ගිනි රශ්මියේ වැඩ කරන ගොවීන්ගේ විඩාව මදක් සංසිදුවන තැනකි මේ, පැල. එසේම ඔවුන් දහවල් ඇඹුල භුක්ති විඳින ස්ථානය ද මෙයම වෙති. මේ පැලට ගොඩ වී මා ද මද වෙලාවක් ගත කරන්නත් අමතක නොකරමි.

29 July 2016

මා ආරාධිතයෙකු වූයෙමි

අදින් සති කිහිපයකට පෙර මගේ දුරකතනයට නුපුරුදු අංකයකින් ඇමතුමක් ලැබුණි. "මේ කාගේ අංකයද මන්දා" යන සිතුවිල්ලෙන් දුරකතන අමතුම ගත්තෙමි.

"හෙලෝ චින්තක, මම සෙබස්තියන් විද්‍යාලයේ විදුහල්පති තුමා කතා කරන්නේ...." යැයි එහා කෙලවරින් පිලිතුරු ලැබුණි.

ඈ..විදුහල්පතිතුමා !!!

සර් මොකෝ මට කතා කරන්නේ ? ඇරත් සර් කොහොමද මගේ අංකය දන්නේ ?  මා සිත තුල ප්‍රශ්ණයක් මතු වුණි.

"ඔවු සර්." මම පිලිතුරු දුණිමි.

"චින්තක, අපේ ඉස්කෝලේ තෑගි බෙදාදීමේ උත්සවයක් පවත්වනවා. ඒකට ප්‍රධාන ආරාධිත අමුත්තා වශයෙන් මම ඔයාට ආරාධනා කරන්නයි කතා කලේ" ඔහු නැවතත් හඬ අවදි කළේ ය.

"කවදද සර් උත්සවේ තියෙන්නේ ?" මම පෙරලා ප්‍රශ්න කළෙමි.

"ජූලි 29 වෙනිදා.උදේ 10.30ට තියෙන්නේ. මම ආරාධනා ප්‍රත්‍රය එවන්නම්. ඔයාට එන්න පුලුවන් නේ ද ?" ඔහුත් මගෙන් පැණයක් විමසුවේ ය.

"ඔවු සර් පුලුවන්.. !" විදුහලේ විදුහල්පති තුමාගේ ඉල්ලීමට මම අවනත වුනිමි.

ශා. සෙබස්තියන් විද්‍යාලය කියන්නේ මා පුරා වසර එකොලහක් අධ්‍යාපනය ලද විද්‍යාලයයි. ඉතින් එවැනි විද්‍යාලයක උත්සවයක ආරාධිත අමුත්තාගේ තැන ලැබීම මා හීනෙකින්වත් සිතූවක් නොවේ.

නමුත් අද ඒ දේ සිදුවී ඇත ! ඒ දිනය අදයි !

මා සිතේ සියුම් චකිතයක් ද මතුවේ. ඒ මෙවැනි ආරාධනයක් මා ලද පළමු අවස්ථාව නිසා විය යුතු ය. මා ආරාධනා පත්‍රයේ සදහන් වේලාවටම විදුහලේ ප්‍රධාන ගේට්ටුව අසලට ගියෙමි.

පාසල් ළමුන්ගෙන් සැදුම්ලත් බෑන්ඩ් කණ්ඩායමක් මා ඉදිරියේ දිස් වූයේය. එසේම මා පිළිගැනීමට බුලත් අතක්ද අතැතිව තවත් ළමෝ දෙදෙනෙක් විය. ඔවුන්ගේ වැදුම් පිදුම් වලට අනතුරුව මා පෙරහැරින් උත්සව ශාලාව කරා ගියෙමි.

28 July 2016

ජයග්‍රහණය.......

ගසක් සරු ලෙස වැඩීමට...
පොහොර යොදන්නා සේ.....
ජයග්‍රහණය උදෙසා...
පරාජයන් උපයෝගී කර ගත යුතුය අප.....

පරාජයන් අභිමුවෙහි නොසැලෙමින්...
ජයග්‍රහණය ලැබීමට නම්.....
අවදානම් දරමින්...
සාර්ථකත්වය ලබා ගත යුතුය අප.....


කාව්‍ය සංකල්පනාව
 - ප්‍රියංජලී මංගලිකා

පියාණනි.......

හිරු සදිසි නිවසේ...
දුන් එළිය නිබඳේ...
සියලු දුක් සතොසේ...
දැරූ හැටි අප සැමට රහසේ.......

මහමෙරක් උසයි
දරු පෙම සිත පතුලේ...
රැකු හැටි අපව
දී හැම සැප සිත සතොසේ...
විඳිමින් සතුට දුක තනිවම
හද රහසේ...
හැඬුවා හිනැහුණා සැමටම
හොර රහසේ.......

දණ ගාමින් සිටි මට අත දුන් සැටි
මතකයි තාමත් පියාණනි....
ගුරු හරුකම් හැම දුන්නා නිබඳව
මතකයි තාමත් පියාණනි....
මහලුව බැරි උනදා ඔබ මා
රැකගමි සතුටින් පියාණනි....
පතනෙමි සැමදා නිරෝගි සම්පත
අාදරබර මගෙ පියාණනි....


කාව්‍ය සංකල්පනාව

 - ප්‍රියංජලී මංගලිකා

18 July 2016

මග බලමි මා

කුමකටද හිරු අහසට....
සද එලිය වැටුනාම...
කොහිද තනිකමක් තරුවට...
සදවතිය දුටුවාම....

පායන්න නුඹ නිතර....
මුලු අහස බබලන්න....
මග බලමි මා නිතර....
පිපි කුසුම දැක ගන්න...


දනාගේ කවි සංකල්පනාවක්.

13 July 2016

බොල්ගොඩ ගඟේ රුක්ගහ තොටුපොළ

කලින් ලියපු බ්ලොග් ලිපියක මම කියපු විදිහට පානදුර කියන්නේ මගේ ජීවිතේ ඉතුරු කාළය ගෙවන්න තෝරගත්තු නගරය කියලා. පානදුරේ කිව්වට පානදුරේ ටවුමෙම නෙමේ. පානදුරේ ටවුමේ ඉදලා හොරණ පානදුරේ පාරේ කිලෝ මීටර් 4ක් ගිය තැන කුරුස හන්දිය හම්බ වෙනවා.කුරුස හන්දියේ ඉදලා රුක්ගහ තොටුපොල පාරේ කුඩා අරුග්ගොඩ කියන ගමේ තමයි ඉදිරි කාලය මම ජීවත් වෙන්නේ.

මේ හන්දියට, කුරුස හන්දිය කියලා කියන්නේ පාර අයිනේ පිහිටවලා තියෙන කුරුසයක් නිසා. මේ කුරුසය පිහිටුවලා තියෙන්නේ තුම්මන් හන්දියක. මේ තුම්මන් හන්දියට සම්බන්ධ වෙන අනිත් පාර තමයි රුක් ගහ තොටුපොල පාර.


රුක්ගහ තොටුපොල පාරෙන් කිලෝ මීටරයක් විතර ගිය තැන හම්බ වෙනවා අරුග්ගොඩ පල්ලිය. මේ පල්ලියට යන පාර දන්වන්න තමා කුරුස හන්දියේ කුරුසය පිහිටුවලා තියෙන්නේ.

03 July 2016

කළු වර අහසේ

කළු වර අහසේ....
දිලිසෙන තරු එක පොකුරට....
තරු රහසේ...
තනි තනිවම දුර ඇතට.....

දනාගේ කවි සංකල්පනාවක්