පින්තූරය ගූගල්ගෙනි.
"මලයෝ උබ මොකද්ද බං කටු ලොවි ගහට කරපු කෙම ?" මම් ඇහැව්වා.
"මේකයි කෙම ! උදේ පාන්දරම කතා නොකර කටු ලොවි ගහේ කඳේ කටු ටික ඉහල ඉදලා පහලට රහින්න (කපන්න) ඕන. "
"ඊට පස්සේ " මම ඇහැව්වා.
"ඊට පස්සේ ඒ කටු ටික පාරකට හරි මිනිස්සුන්ට පෑගෙන හරියකට ගිහින් දාන්න ඕනා."
"යකෝ උබ කියන්නේ යකාගේ කතා නේ. එතකොට මිනිස්සුන්ගෙන් බැනුං අහන්ඩ එපැයි !" මම කිව්වා.
"අන්න හරි. අයියට තේරුනා. ඒ කටු පෑගිච්ච එකා අම්මා මෝ කියලා බැන්නහම තමා ගහේ ගෙඩි හැදෙන්නේ. කොටින්ම කටු ලොවි ගහේ පලවෙනි මුරේ ගෙඩි හැදුනේ එහෙමයි."
"ඉතින් උබ කොහාට්ටද ඔය කටු ගෙනිහින් දැම්මේ ?" මම ආයෙම ඇහැව්වා.
"කටු ටික පාරට දාන්න බැරි නිසා මම වත්ත පල්ලෙහාට දැම්මා"
"ඉතින් කාටද ඒ කටු පෑගිලා තියෙන්නේ ?" මම ආයෙම ප්රශ්නයක් නැගුවා.
"අපේ තාත්තා උදේ දත් මැද මැද වත්ත පල්ලෙහාට්ට යනකොට ඒ කටු පෑගිලා නොසෑහෙන්න බැන්නා. ඒ නිසයි ගෙඩි ආවේ"
ඔන්න ඕක තමා අපේ මලයා කටු ලොවි ගහට (උගුරැස්ස) කරපු කෙම.කිව්වත් වගේ දැන් නම් ගහේ නොසෑහෙන්න ගෙඩි හැදෙනවා. :)
මේ කතාව ලියාගෙන යනකොට මට මතක් උනේ අපේ මලයා වත්තේ තිබ්බ ගෙඩි හැදිච්ච නැති අඹ ගහකට කරපු කෙමක්.
ඒකත් මේ පහලින්ම ලියන්නම්. ඒ කෙම තමා,
උදේට උදේට ලොකු පොල් පිත්තක් අරගෙන , ඒ පොල් පිත්තෙන් අඹ ගහේ කඳට හත් වතාවක් ගහන්න ඕනා. එහෙම සතියක් දෙකක් කරන කොට ගහේ ගෙඩි හැදෙනවා.
ඔය කෙම කලා විතරක් නෙමේ ඌ ඒක විද්යාත්මකව පැහැදිලිත් කලා.
"මෙහෙමයි අයියේ, දවසගානේ ගහට පොල් පිත්තෙන් තඩිබානකොට ගහ හිතනවා තමන්ගේ පැවැත්මට තර්ජනයක් ඇවිල්ලා කියලා. ඒ නිසා ඉක්මනින්ම වර්ගයා බෝ කරන්න උත්සහ කරනවා.ඒ නිසයි ඉක්මනින්ම ගෙඩි හට ගන්නේ."
ඔන්න ඕන තමා උගේ පැහැදිලි කිරිම.
