මාකෙළි ඇල්ලට ගිය ගමන

ගිය මාසේම හැම සති අන්තයකම මම කළුතර දිස්ත්‍රික්කයේ එකේක පැති වල ඇවිද්දා. කොළඹට ගොඩක්ම ළඟින් කැලෑවක් හරි දිය ඇල්ලක් හරි බලන්න යන්න ඕන කෙනෙක් ඉන්නවා නම් ඒකට කළුතර දිස්ත්‍රික්කය කියාපුම පැත්තක්. ඒ තරමටම සුන්දර පරිසරයක් තමයි කළුතර තියෙන්නේ.

කළුතර කියන්නේ මතුගම බදුරලිය පැලවත්ත අගලවත්ත වගේ පැති. ඒ පැති වලට කොච්චර ගියත් එපා වෙන්නේ නෑ. මං පාහියංගල ගිය දවසේම මාකෙළි ඇල්ල බලන්න යන්න ඕන උනත් අපේ උන්දෑගේ බර බරේ හන්දා එහේ යන්ඩ උනේ නෑ. ඔන්න ඒ නිසා මම ඊලඟ සතියේ ඒ පැත්තේ ගිහින් එන්ඩ ඕන කමක් තිබ්බා.

මාකෙළි ඇල්ල ගැන මම මුලින්ම දැක්කේ පානදුරේ ස්ටේෂන් එකේ තිබ්බ බෝඩ් එකකින්. ඒ බෝඩ් එකේ තිබ්බ මාකෙළි ඇල්ල පින්තූරේ නිසා මට එහේ යන්ඩ ආසාවක් තිබ්බා. නමුත් යන්ඩ එන්ඩ විදිහක් නැති නිසා ඒ ආසාව කල් දාන්ඩ උනා. ඒ ආසාව ආයේ දළු දාලා වැඩෙන්න ගත්තේ මට බයික් එක හම්බ උනාට පස්සේ.

මාකෙළි ඇල්ල පිහිටලා තියෙන්නේ පැලෑද එහෙම නැත්නම් පාලින්ද නුවර ප්‍රාදේශිය සභා බල ප්‍රදේශයේ. පාලින්ද නුවර රජකම් කරපු වීදිය බණ්ඩාර කුමරුන් දිය කෙළි ඇල්ල නිසා මේ ඇල්ලට "මා කෙළි ඇල්ල" විදිහට නම් ලැබිලා තියෙනවයි කියලා තමා සදහන් වෙන්නේ.

ජූනි මාසේ 9 වනදා අපි දෙන්නා උදේ දහයට විතර අළුබෝමුල්ලෙන් පිටත් උනා. අපි දෙන්නයි කිව්වේ මායි අපේ උන්දැයි. අළුබෝමුල්ලේ ඉදලා එච්චර දුරක් නැති නිසයි අපි ඒ වගේ වෙලාවක පිටත් උනේ. නැත්තං උදේ දහය කියන්නේ ට්‍රිප් එකක් යන්ඩ හොඳ වෙලාවක් නෙමේ.


අළුබෝමුල්ලේ ඉදලා බණ්ඩාරගම හරහා අපි හොරණට ආවා. හොරණ ටවුමෙන් අඟුරුවාතොට පාරට හැරෙව්වා. ඒ පාරේ කිලෝමීටර් තුනක් විතර යනකොට බැල්ලපිටිය කියලා හන්දියක් හම්බ වෙනවා.

ඒ හන්දියෙන් වමට තියෙන පාරෙන් බුලත්සිංහලට එන්න ඕන. බුලත්සිංහල ඔරලෝසු කණුව ගාවින් ආයෙම වමට හරවන්න ඕන. ඒ මෝල්කාව පාර. මෝල්කාව පාරෙන් මෝල්කාව හන්දියට එනකොට අපිට පයක් විතර යන්න ඇති. මම හිතං හිටියේ මෝල්කාව කියන්නේ ටිකක් ලොකු ටවුමක් කියලා. බැලින්නං මෝල්කාව කියන්නේ පොඩි ටවුමක්. කඩ හය හතක් විතර ඇති.

මෝල්කාව ටවුමෙන් පාරවල් දෙකක් තියෙනවා. ඔන්න ඔතනදී මට පාර වැරදුනා. මෝල්කාව ඉදලා මාකෙළි ඇල්ලට යනව නං වම් පැත්ත පාරට හරවලා යන්ඩ ඕන.  මම එහෙම හරවන්නේ නැතුව කෙලින් පාරේ ගියා. ඒ පාර මෝල්කාව - ලත්පඳුර පාර.

ඒ පාරත් හරි අපූරු ලස්සන පාරක්. මම ඒ පාරේ කිලෝමීටර් 5ක් විතර ආවා. ඒ පාර හරිම පාළුයි. ඒ නිසා පාරක් අහගන්නවත් මනුස්සයෙක් නෑ. මෝල්කාව ලත්පඳුර පාරේ කිලෝමීටර් පහක් විතර ආවට පස්සේ මටම තේරුනා පාර වැරදුනයි කියලා.

මම ඊට පස්සේ පොඩි ටවුමක් සෙට් වෙනකන් ගිහින් මනුස්සයෙක්ගෙන් ඇහුවා මාකෙළි ඇල්ලට යන පාර මේකද කියලා.

ඒ මනුස්සයා ගත් කටටම කියපි,

"අපොයි මහත්තය මේ පාර නෙමේ. ඔයා මෝල්කාව හන්දියට ගිහින් අනිත් පාරේ යන්ඩ ඕන" කියලා.

අකමැත්තෙන් උනත් මම ආයෙම බයිසිකලේ හරවගෙන මෝල්කාව හන්දියට ආවා. යන්ඩ කිලෝමීටර් 5යි එන්ඩ කිලෝමීටර් පහයි. ඔක්කොම කිලෝමීටර් 10ක් !!!

අයියෝ සල්ලි !!!

ඊට පස්සේ මෝල්කාව හන්දියෙන් හරිම පාරට හරවලා අපි දිය ඇල්ල ගාවට ආවා. ඒ පැත්ත හරිම පාළුයි. ඒ වගේම දිය අල්ල බලන්න කවුරුවත් ඒ වෙනකොට ඇවිල්ලා හිටියේ නෑ. දිය ඇල්ල තියෙන හරියේ ලස්සනට වාහන පාර්ක් කරන්න තැනක් එහෙමත් හදලා තිබුණා. අපි එතැන බයිසිකලේ නැවැත්තුවා.

ඒ කිට්ටුවෙන්ම පාලින්ද නුවර ප්‍රදේශීය සභාවෙන් බෝඩ් එකක් ගහලා තියෙනවා.

ඔය බෝඩ් එක ගහලා තියෙන හරියෙන්ම ප්‍රාදේශීය සභාවෙන්ම හදපු පඩි පෙළක් තියෙනවා. දිය ඇල්ල බලන්න නම් එතැනින් පහලට බහින්ඩ ඕන. ඒ පඩිපෙළ නම් යකාගේ පඩි පෙළක් ! පඩියක් හෙන උසයි !

පඩි පෙළ බැහගෙන ගියාට පස්සේ වේදිකාවක් වගේ තැනක් හම්බ වෙනවා. එතන ඉදලා තමයි දිය ඇල්ල බලන්ඩ තියෙන්නේ. ඒ වේදිකාව නැත්නම් අපේ මිනිස්සු දිය ඇල්ලට බැහැලා නාන්න බැරි නෑ. අපි ගියේ වැස්ස තිබ්බ කාලෙක නිසා දිය ඇල්ල බොහෝම සරු සාරයි.

ලොකූ සද්දෙකින් පහලට කඩා හැළෙනවා. බලන් ඉන්ඩ ආසාවේ බෑ.එහෙනං පින්තූර කෑලි දෙක තුනක් බලලා ඉම්මු.

අපි ගියේ වැස්ස තිබ්බ කාලෙක උනත් අපි ගියපු දවසේ වැස්සක ඡායාවක් වත් තිබ්බේ නෑ. ඒ නිසා හිතේ හැටියට දිය ඇල්ල බලාගත්තා. වැස්ස නැති කාලෙක අපි ආපු පාර මෙන්න මේ වගේ ලස්සනයි.

ලොකු වැස්සක් වැහැලා පායපු වෙලාවක නම් මේ පාරම මීදුමෙන් වැහිලා යනවා. හරියට අපි කඳුකරේට ගිහින් හිටියා වගේ. මේ ගමනම මම ආයේ යළුවෙකුත් එක්කත් ගියා. එදා නම් කඩින් කඩ වැස්ස තිබ්බ දවසක්. එදා මේ පාර මීට වඩා ලස්සනයි. ඒ පින්තූර දෙකක් මම පහලින් දාන්නම්.

මේ දිය ඇල්ලෙන් නාන එක අවදානම්. ඒ වගේම මේක එච්චර ප්‍රසිද්ධ දිය ඇල්ලක් නොවන නිසාත් මිනිස්සුන්ගෙන් දිය ඇල්ලට වෙලා තියෙන පරිසර හානිය අඩුයි. මේක නාන්න පුලුවන් ඇල්ලක් උනා නම් මිනිස්සු සේරම විනාශ කරලා එන්නේ. එහෙම නම් ඉතින් අඩියක් තියන්න බැරි තරමටම පොළිතිනුයි බෝතල් කටුයි බලා ගන්න තිබ්බා.

දිය ඇල්ල බලන්න යන ඕන කෙනෙක්ගෙන් මම ඉල්ලන්නේ දිය ඇල්ල බලන්න ගියාට කමන් නෑ. ඒ අවට පරිසරය විනාශ කරලා නම් එන්න එපා !!!

එහෙනම් මම ගියාවේ.