කාලෙන් කාලේට නොයේක දේවල් කරලියට එන එක හැම කාලේම සිද්ද වෙච්ච දෙයක්. 2003 වගේ අවුරුද්දෙත් ඒක එහෙමයි කියලා කියන්න පුලුවන්. ඒ කාලේ කරලියට ආවේ මල් සිංදු. ඔය කියන 2002-2003 වගේ අවුරුදු වල ෆේස්බුක් ඒ තරම්ම ජනප්‍රිය නෑ. ජනප්‍රිය නෑ කියන්නේ ස්මාර්ට් ෆෝන් එහෙම මිනිස්සු අතරේ තිබුණෙත් නැති තරම්ම වගේ.
මේ කාලේ තමයි ෆ්ලෑශ්බෑක් සංගීත කණ්ඩායම පීක් එකේ හිටපු කාලේ.
රේඛාචිත්‍රම් චිත්‍රපටියෙන් පස්සේ ඒ වගේම රසවත් තවත් මලයාලම් චිත්‍රපටියක් හම්බ උනා. ඒකත් අභිරහස් අපරාධ ගැන කියවෙන චිත්‍රපටියක්. කුතුහලයකින් යුක්තව එක දිගටම බලාගෙන ඉන්න පුලුවන් ජාතියේ චිත්‍රපටියක්.
මේක නම් රේඛාචිත්‍රම් වගේ කම්මැලි හිතෙන චිත්‍රපටියක් නෙමෙයි.
කතාව ගැන පොඩ්ඩක් කියන්නම්කෝ.
පසුගිය දිනවල මුහුණුපොතේ දිගට හරහට කරලියට ආපු මලයාලම් චිත්‍රපටියක් ගැනයි අද ලිපිය වෙන් වෙන්නේ. මෙම චිත්‍රපටය මේ වසරේ නිකුත් වෙච්ච ආදායම් වාර්තා තැබූ නිර්මාණයක් බවයි සැලකෙන්නේ.
අද තරමක කාර්‍ය බහුල දිනයකි.
වෙනදා අවදිවන වේළාවට වඩා අළුයම අවදි වූ ඈ උදෑසන තේක පිළියෙල කර මේසය මත තබා මාව ද අවදි කළාය. මාද නිදිගැට කඩමින් අවදිව තේක අතට ගෙන වෙනදා මා හිදගන්නා අසුනට බර උනෙමි.
“ඔන්න අද නං ඉක්මනට තේක බීලා ලෑස්ති වෙන්ඩෝන ඈ… නැත්නම් වෙලාවට යා ගන්න බැරි වෙයි” යැයි ඈ කුස්සියේ සිටම කීවාය.
“හරි හරි…. මං ඉක්මනට තේක බීලා ලෑස්ති වෙන්ඩ පටන් ගන්නංකෝ. ඔයා ගිහින් පුතාව කූද්දන්නකෝ” යැයි පිළිතුරු දුන් මා උගුරට දෙකට තේක බී හිස් කෝප්පිය කුස්සියේ මේසය මත තැබුවෙමි.
