කතෝලික විවහා ලියාපදිංචිය

මේ දවස්වල මම කරන වැඩ වලින් රස්සාවට මූලික තැන දුන්නට පස්සේ ඊලඟට මහන්සි වෙන්නේ මගේ වෙඩිමේ වැඩ කටයුතු වලට. මගේ හිතේ තියෙන ආකාරයට වැඩ කටයුතු කරගන්න මට නිදහස හම්බ වෙලා තියෙන්නේ. ඒ නිසා මේ සියළුම වැඩ වෙන්නේ මගේ හිතේ තියෙන ආකාරයට.

ඒක ගැන නෙමේ අද ලිපියෙන් ලියන්ඩ හිතුවේ....

අද ලිපියෙන් කියන්නේ කතෝලික අයගේ විවාහයක් ලියාපදිංචි වෙන ක්‍රියාවලිය ගැන.

කතෝලික අයගේ විවාහය ලියාපදිංචි වෙන්නේ විවහා පූජාව දවසේ දි. ඒ දවසට කලින් කරන්න ඕන ක්‍රියාපටිපාටියක් තියෙනවා. අන්න ඒක අකුරටම පිලිපදින්ඩ ඕන. ඒ ක්‍රියාපටිපාටිය ගැන තමා මම අද කියන්න යන්නේ... !

මායි අපේ මාමයි (මාමණ්ඩි නෙමේ..අපේ මාමා) දවසක් උදේ විවාහ රෙජිස්ටාර් හම්බ වෙන්ඩ ගියා.රෙජිස්ටාර් තැනගේ කන්තෝරුවට ගිහින් අපේ මාම කිව්වා,

"අපේ පුතා පල්ලියෙන් බඳින්ඩ යන්නේ. ඒකට ඕන කරන පෝර්ම් කොළ දෙන්ඩ...." කියලා.

එතකොට රෙජිස්ටාර්, මට සීල් ගහපු විවාහ දැනුම් දීමේ පෝරම් කොළයෙන් පිටපත් දෙකක් දුන්නා. සීල් කරපු පෝරම් කොළ දෙක දෙන ගමන්,

"පුතා මේ ෆෝර්ම් කොළ දෙකෙන් මුල විස්තර ටික විතරක් පුරවලා අරගෙන එන්න. අත්සන් කරන්ඩ එපා.... පෝර්ම් බාර දෙන්ඩ එන දවසට සාක්කිකාරයෝ දෙන්නෙක්වත් එක්කං එන්ඩ.. " කියල කිව්වා.

"කසාදෙට අස්සං කරන සාක්කිකාරයෝ දෙන්නවද එක්කං එන්ඩ ඕන ?" දන්නේ නැති නිසා මම ඇහැව්වා.

"නෑ පුතා.. ඒ අය ඕනැන්නේ නෑ.. අම්මයි තාත්තයි උනත් කමන් නෑ.. එක්කං එන්න. නිකන් දැනුම් දීමට සාක්කියේ අත්සන් කරන්ඩ විතරය් ඕන.." කියලා රෙජිස්ටාර් කිව්වා.

"මතක ඇතුව දෙන්නගේ උප්පැන්න කොපි දෙහෙකුයි ජාතික හැදුනුම්පතේ කොපි දෙහෙකුයි ගේන්ඩ..." කියලත් කිව්වා.

අපි තවත් එක එක දේවල් කතා වෙවී උන්නා. ඒ කතා කරන ගමන්....

"පුතා කවද්ද කසාද බඳින්නේ ?" කියලා රෙජිස්ටාර් ඇහුවා.

"ඔක්තෝම්බර් xx වෙනිදා..." මම උත්තර දුන්නා.

"එහෙනං කල් ඇති. මට පෝර්ම් බාර දීලා මාස තුනක් යන්ඩ කලින් විවාහය සිද්ධ වෙන්ඩ ඕන.. එහෙම නැත්නම් පෝර්ම් අවලංගු වෙනවා." රෙජිස්ටාර් කිව්වා.

"කොහොමත් තව මාස දෙකකින් බඳින නිසා ප්‍රශ්නයක් වෙන එකක් නෑ.." මම කිව්වා.

"මනමාලි කොහේ කෙනෙක් ද ?" රෙජිස්ටාර් ඇහැව්වා.

"එයා මොරටුවේ !"

"එහෙනං ඔය දෙන්නා වසම් දෙකකට අයිති වෙන්නේ.එයාටත් කියන්න එයාලගේ රෙජිස්ටාර් ලඟට ගිහින් රෙජිස්ටර් වෙන්න කියලා."

මම හා කිව්වා !

"එහෙනං පුතා මේ පෝර්ම් දෙකත් පුරවලා උප්පැන්න කොපි දෙකයි අයිඩී කාඩ් කොපි දෙකයි අරගෙන එන්නකෝ.. එන්න කලිං මගේ නම්බරෙකට කෝල් එකක් දෙන්ඩ" කියල උන්දෑ මට කාඩ් එකක් දුන්නා.

අපි ඊට පස්සේ ගෙදර එන්න හැරුනා.

"මතකැතුව මුද්දර ගාස්තු රු. 500කුත් ගේන්ඩ.." කියලා රෙජිස්ටාර් කිව්වා. අපි හා කියාගෙන ආවා.

පෝර්ම් අරගෙන සතියකට පස්සේ ඒවා පිරෙව්වා. ඊට පස්සේ  සාක්කි කාරයෝ දෙන්නෙකුත්තෙක්ක මම රෙජිස්ටාර් ලඟට ගියා. මගේ සාක්කිකරයෝ උනේ අපේ මලයයි බාප්පයි. අපි පෝර්ම් බාර දුන්නා.

ඊට පස්සේ රෙජිස්ටාර් තව පෝරම් කොළයක් අරගෙන එයා පුරවලා සීල් කරලා අත්සන් කරලා සහතික කලා. ඒ කොළය මට දෙන ගමන්,

"පුතා මේ කොළය මනමාලිගේ රෙජිස්ටාර්ට දෙන්ඩ...ඒ රෙජිස්ටාරුත් මට දෙන්ඩ කියලා මේ ජාතියේම කොළයක් දේවි...ඒ කොළය අරගෙන මට ගෙනත් දෙන්ඩ..." කියලා කිව්වා.

ඔය විදිහට අපේ එක්කෙනාත් එයලගේ රෙජිස්ටාර් ලඟට ගිහින් පෝර්ම් පුරවලා සාක්කිකාරයෝ අත්සන් කරලා තිබුනා. එයාලගේ රෙජිස්ටාරුත් කොළයක් දීලා තිබුනා අපේ රෙජිස්ටාර්ට දෙන්ඩ කියලා.අපි ඒ කොළ දෙක මාරු කරගෙන එක් එක් රෙජිස්ටාර්ට දුන්නා.

ඒ ෆෝරම් දෙක දුන්නට පස්සේ,

"පුතා සති දෙකකින් එන්ඩ.. එතකොට මම රෝසපාට කොළයක් දෙන්නම්. ඒක ගන්න... මං දෙන ජාතියේම රෝස පාට කොළයක් මනමාලිගේ රෙජිස්ටාරුත් දෙයි.. ඒකත් අරගෙන කොළ දෙකම පල්ලියේ පාදර්ට දෙන්ඩ...." කියලා රෙජිස්ටාර් කිව්වා.

ඔය රෝස පාට කොළ දෙක ගන්ඩ තමා ලොකු ක්‍රියාපටිපාටියක් ගියේ. දෙන්නා එකම වසමේ නම් ඔය කියන රෝසපාට කොළය එකම දවසින් ගත්තෑකි. අනික රෙජිස්ටාර්ලා දෙන්නෙක් ගාවට යන්ඩ ඕනත් නෑ..

මමයි අපේ උන්දැයි ඔය කියන රෝසපාට කොළ දෙක ගත්තා. නමුත් ඒවා දැන්ම බාර දෙන්ඩ බෑ... ඒකට හේතුව වෙන්නේ අපි දෙන්නා පෝය පංති ගිහින් ඒ ලැබෙන සහතිකයේ පිටපතත් ගන්ඩ ඕන නිසා... !

පෝය පංති ගැන ඊලඟ ලිපියෙන් කියන්නම්....