අදින් ඉවරයි....

පහුගිය දවස් ටිකේම මහන්සි උනේ මගේ අන්තිම විභාගේ ගොඩ දාගන්න. ඔන්න ඒකත් අදින් ඉවරයි. ඒක මතක් වෙනකොට හිතට ලොකු සැනසීමක් දැනෙන්නේ. මොකද පාඩම් කරන එක විභාග කරන එක කියන්නේ එපාම වෙන වැඩක්.වෙන විභාග වගේම අන්තිම විභාගෙත් පුලුවන් උපරිමයෙන් ගොඩ දාගන්න මහන්සි උනා. මගේ අන්තිම සටනට සුබ පතපු හැමදෙනාටම ස්තුතියි. ඒ උනාට වෙනදා වගේ විභාගයක් ඉවර උනාම තියෙන සතුට මේ විභාගේ ඉවර උන දවසේ නෑ. ඒකට හේතුව තමයි මේ විභාගෙන් පස්සේ මගේ අවුරුදු හතරක (4ක් කිව්වට හතරාමාරක් !!!!) විශ්ව විද්‍යාල ජීවිතයත් ඉවර වෙනවා. ඒක ගැන මතක් වෙනකොටත් මාරම දුකයි. අවුරුදු දහතුනක් ඉස්කෝලේ ගිහින් තව අවුරුදු 4ක් කැම්පස් එකේ ඉගෙන ගත්ත කාලේ වගේ සුන්දර කාලයක් නම් ආයේ එන එකක් නැති වෙයි. දැන් ඉතින් පෑන පැත්තකින් තියන්න කාලේ හරි !!!! කැම්පස් ආපුම අලුත නම් හිතුනේ මේ අවුරුදු හතර ඉක්මනටම ගෙවෙනවනම් ඒකත් ලොකු දෙයක් කියලා. මොකද ගෙදරින් පිට ඉදලා හොස්ටල් කෑම කකා ඉගෙන ගන්නවා කියන එක හිතන තරම් සුන්දර එකක් නෙමේ.නමුත් ටික කාලයක් ගතවෙනකොට මේ පරිසරයට ඉබේම වගේ අනුගත උනා. මේ පරිසරයට මේ ගොඩනැගිලි වලට ආදරේ කරන්න ගත්තා. (ගෑනු ළමයින්ටත් ආදරෙයි තමා.) කොටින්ම කාලයක් ගතවෙනකොට පේරාදෙණි හුළඟත් සැපයි කියලා හිතෙන තරම් මේ පරිසරයට මේ කැම්පස් ජීවිතයට ආස කලා. !!! ලෙක්චර්ස් ගියපු ලෙක්චර් වල නිදා ගනිපු එකට පිස්සු කෙලපු මේ වගේ කාලයක් ආයේ නම් එයි කියලා මම නම් හිතන්නේ නෑ. ඒ තරමටම ගෙවිච්ච කාලය සුන්දරයි.අවුරුද්ද මුලදි සදරු මල්ලි කියපු විදිහට අනිත් අවුරුදු වලට වඩා මේ අවුරුද්ද ගොඩක් මතකයේ තියේවි.මොකද ඒ තරමටම පිස්සු වැඩ කලා. වෙනදා වගේම හොස්ටල් එකේ කාමරේ ජනේලේ ඇරපු ගමන් මීදුම් වලාවකින් වැහිච්ච හන්තාන මගේ ඇස් ඉදිරියේ මවපු චිත්‍රය නම් ආයේ අමතක වෙන එකක් නෑ. ඔක්කෝටමත් එක්ක බලාගන්න කියලා මම් ෆොටෝත් ගත්තා. මීදුමෙන් වැහුනට පස්සේ හන්තාන පේන්නේ නැති හන්දා මම් දවල් වෙලාවක තමයි මේ ෆොටෝ ටික ගත්තේ. (ඔය පැත්තකින් පේන්නේ කාමරේ කැඩිච්ච ජනේලේ.) කියන්න නම් ගොඩක් දේවල් තිබුනට මේ පෝස්ට් එක ගොඩක් දිග එකක් වෙන නිසා මම් මේ ලිපිය මෙතනින් නිමා කරනවා. නමදිමු බැති පෙමිනි... පේරාදෙණි සරසවි ජනනි.... අපේ සරසවි ගීතය ඩවුන්ලෝඩ් කරගන්න මෙතන ක්ලික් කරන්න.