විනාසයක් අත ලඟ !!!!!

ඉදලා ඉදලා මාසයකට විතර පස්සේ ගෙදර යන්න ලැබුනා. කැම්පස් එකේ වැඩ අස්සේ ගෙදර යන්න වෙලාවක් ලැබුනේ නෑ . අම්මත් හැමදාම කෝල් දිදී අහනවා කවද්ද එන්නේ කියලා.

" මොනා කරන්නද අම්මේ වැඩ ගොඩ ගැහිලනේ. ඒවා ටික එකලාසයක් කරලා එපැයි ගෙදර එන්න. ''

ගෙදර යන්න කියලා බැලුවට යන පාර හරියටම නිච්චි නෑ.ලඟ පාත එකෙක්ගෙන්වත් අහලා බලන්න ඕනේ කියලා හිතලා පොඩ්ඩක් අහලා බැලුවා.

'' මේ අයියා මම මේ දන්නේ නැති හින්දමයි අහන්නේ, අපේ ගෙදර යන පාර පොඩ්ඩක් කියන්න පුලුවන් ද ? ''

'' මල්ලී, 155 හේ ගියා නම් හොස්පිට්ල් එක ගාවින්ම බැහැ ගන්න පුලුවන්. ''

'' පලයන් බං යන්න මට ඕනේ නැති හොස්පිට්ල් එකක් නෑ. ''

බලාගෙන ගියාම උට කොයිල් !!!. 155 බස් එක මුල්ලේරියාව ටවුම පැත්තේ වත් යන්නේ නෑ. අඩුමගානේ 177වත් කියපන්කෝ. කොහොමහරි මග හම්බවෙන හම්බ වෙන හැම එකාගෙන්ම අහලා ගමට ආවා.

ගමට එනකොට ගමේ එකාලා එලියට බැහැන් බලන් ඉන්නවා අමුතු සත්වයෙක් දැකලා වගේ. මොනා කරන්නද කාලයක් දැක්කේ නැහැනේ.

'' ඕන් මධුරංග අයියා අපි නැති ටිකට හරහට උස ගිහින්. " ඒ අපේ ගමේ ගෑනු ළමයි ටික. ඇත්තටම දැන් ඉන්නවට වඩා ටිකක් මහත්වෙලා මොකද කියන්න නම් දන්නේ නෑ. මොන උනත් ඒ නංගිගේ කටට බට්ටෙක් දාලා පත්තු කරන්න වටිනවා කියපු කතාවට.

ගෙට ගොඩ වෙන්න ලැබුනෙත් නෑ. මී හරකෙක් වගේ එකෙක් ඇගට පැන්නේ නැතෑ. ඒ අපේ මල්ලි. මට සහෝදරයෙකුට කියලා ඉන්නේ ඔච්චරයි. ඒකත් මං ආපු එකේ සන්තෝෂෙට මාව බිම පෙරලගෙන බඩ උඩ නැගලා පිලිගත්තා. පෙරලපු පාර ඔලුව දඩස් ගාලා සිමෙන්ති පොලවේ වැදුනා. අවුලක් නෑ හොද වෙලාවට මගේ මොලය, ඔලු ගෙඩිය ඇතුලේ තිබ්බේ නැත්තේ. තිබ්බනම් මෙලහකට තැලිලා !!!

අපේ අම්මටත් හෙනම සන්තෝශයි මම ආපු එකට. අම්මා රටේ නැති කෑම හදලා තිබ්බා. මම ආසම කතුරුමුරුංගා මැල්ලුමක් හදලා තිබ්බා. අපේ අම්මත් හට්ටියෙන්ම බාගයක් විතර මට බෙදලා තිබ්බා.කෑවට පස්සේ දවසක් විතර ටොයිලැට් එක කුලියට ගත්තා. ඒ අපේ අම්මගේ කෑම රස නැති හන්දා නෙමෙයි. කතුරුමුරුංගා කෑවම මගේ සරීර කූඩුව දක්වන ප්‍රතික්‍රියා හන්දා.

'' මොකෝ අම්මා පල නොකියා පලා බෙදනවා වත් ද ? ''

'' නෑ ඉතින් පුතා ආස හින්දා හැදුවේ. ''

'' ඕන් මායි අප්පච්චියි පුතාට මනමාලියෙක් බැලුවා. !!! ''

'' මල ගෙවල් හතයි !!! ඇයි අම්මා මම මොකද්ද කරපු වරද ඔය තරම් ලොකු දඩුවමක් දෙන්න ? මේ බලන්න බත් එකේ අයින් කරලා තිබ්බ කුරුදු පොත්තයි රම්පේ කොල කෑල්ලයි කැවුනා අම්මා කියපු දේ අහලා. ''

'' ඈ බොල ..... දීග යනවා කියන්නේ උඹට දඩුවමක් ද ? අපිට ඕනේ අපේ ඇස් පියවෙන්න කලින් උඹලා දෙන්නට යන කල දවසක් බලන්න. ඉස්සෙල්ලම ලොක්කගේ වගකීම් වලින් නිදහස් වෙලා පස්සේ පොඩි එකා ගැන බලන්න ඕනේ. ''

එක අතකට දීග යනවා කියන්නේ හිරේට නියම උන වගේ දෙයක් තමයි. අපේ ජීවිතත් එන්න එන්න හෙනම සංකීර්ණ වෙනවා. කවදාවත් සරල වෙන්නේ නෑ. ඉස්සර වගේ බරපතලකමක් නැතුව ඔහේ ඉන්නන්වාලේ ඉන්න බෑ. රස්සාවක් කරන්න ඕනේ. ගෙවල් දොරවල් හදන්න ඕනේ. වයිෆ්ට කන්න අඳින්න දෙන්න ඕනේ. තව ඉස්සරහට තව තවත්....

මේ ඔක්කොම දේවල් බලාගෙන යනකොට ඉස්සර ඉස්කෝලෙ යන කාලෙට ආයෙත් යන්න තියෙනවනම් එක පයින්ම යන්න කැමතියි. මොකද ඔය දේවල් ඉස්සර අපිට අම්මලාගෙන් නොමිලේම ලැබුනනේ. එතකොට කිසිම අගයක් නෑ. කොහොමත් කතාවටත් කියනවනේ නොමිලේ දෙන දේ අගයක් නෑ කියලා. ඒ උනාට කවදාහරි ඔය දේවල් වලට අපි මුහුන දෙන්න වෙනවා.

'' මොකෝ ලොකු එකෝ,දාහට අරන් සීයට දීගන්නත් බැරුව වගේ මූන එල්ලන් ඉන්නේ ? ''

'' නෑ මං කල්පනා කලේ මාසයක් එන්නේ නැතුව ඉදලා මෙහෙම විනාසයක් සිද්ද වෙන්න යනවා නං මාස එකහමාරක් ඉදලා ආවානම් කොහොම දේවල් සිද්ධ වෙයිද කියලා !!!! ''

''කොහෙද ඉතින් කැමති කෙල්ලෙක් හොයා ගන්න කිව්වට හොයා ගන්න එකක් යෑ. අපිම හොයලා දෙනකන් ඉන්නවා මිසක් !!!! ''

මම කෙල්ලෝ හොයපු විදිහ දන්නේ මමයි උඩ ඉන්න දෙයියොයි බ්ලොග් කියවන අයයි විතරයි. මොනා කරන්නද ඉතින්, අම්මලා නපුරක් කරන්නේ නැනේ. පොඩ්ඩක් අම්මලාගේ ඉල්ලීමත් සලකලා බලනවා. මොනා උනත් අපේ අම්මලා මට බඳින්න කියලා බල කරන්නේ නෑ. මගේ හිත ගියොත් විතරයි තීන්දු කරනවා කිව්වේ.

හැබැයි 2012හේ ලෝක විනාසෙට කලින් මගේ විනාසේ සිද්ධ වෙන්න ඕනේ කියලා කිව්ව. ඒ කියන්නේ මට 2012 දී අකමැත්තෙන් උවද කසාද බඳින්නට සිදු වේ !!!

මේ නිවේදනය මගේ බ්ලොග් හිත මිත්‍රාදින් ඉතා සංවේගයෙන් යුතුව පිලිගනිත්වා !!!!

ආදර්ශය - සතියකට සැරයක්වත් ගෙදර ගීහින් ඒමෙන් මෙවන් විනාසයන් වලකා ගත හැක.