වැදුම් ගෙයි සන්නිය

දැනට මාස දෙකකට විතර උඩ දි සති අන්තයේ නිවාඩුවකට මම ගෙදර ආපු වෙලාවක සිද්ද වෙච්ච කතාවක්.මේක අපේ අම්මයි මමයි අතරේ ඇති වෙච්ච පොඩි දෙබසක්.

නමුත් මේ කතාවේ අපි හිතට ගත යුතු දෙයක් තියෙනවා කියලා හිතුනා. විභාගයට පාඩම් කරන ගමන් කම්මැලිකමක් හිතිච්ච හන්දා ලියන්න බ්ලොග් එක පැත්තේ ආවා.


'' පුතේ, අද හවස මොනවහරි වැඩක් තියෙනවද ? '' අම්මා ඇහුවා.

'' ම්... එහෙමට නම් වැඩක් නෑ. ඇයි අම්මා එහෙම ඇහුවේ ? '' මම උත්තර දුන්නා.

'' නෑ. පුතා දන්නවද අර *** ගෙදර **** අක්කව ? ''

'' ආහ් ඔව්. ඒ අක්කට බබෙක් ලැබෙන්න නේ ඉන්නේ. ඇයි
ඒ අක්කට ළමයා හම්බ වෙලාද ? '' මමත් ඉතින් නොදන්න ගානට ඇහුවා.

'' ඔව්. ඒයැයිට ළමයා හම්බ උනේ ගිය සතියේ. ආන් දැන් ඒයැයිට වැදුම් ගෙයි සන්නිය හැදිලා ලු. මං හිතුවේ අද පුතත් එක්ක ගිහින් බලලා එන්න කියලා '' අම්මා කිවුවා.

'' මොකක් !!! වැදුම් ගෙයි සන්නිය !!! එහෙනම් අක්කා ගොම්මන් වෙලාවේ නාන්න කියලා ලිඳ ලගට යන්න ඇති. නැත්නම් තෙල් බැදුම් කාලා කොහෙ හරි යන්න ඇති. දැන් අද එහේ තොවිලයක් ද ? '' මං ඇහුවා.

ඇත්තටම මම හිතුවේ ඒ අක්කට යකෙක් වැහිලා එහෙමත් නැත්නම් හොල්මනක් දැකලා බයවෙලා ඉන්නේ කියලා. මොකද මං උපන්තේකට ඔය සන්නිය ගැන අහලා නෑ. මං හිතුවේ දහ අට සන්නියෙන් එකක් කියලා
මං එහෙම කිව්වා විතරයි ' මූට දෙයියන්ගේ හාල් කැවිලද ' වගේ බැල්මකින් මා දිහා බලාගෙන හිටියා.

(දේව දාන වලට වෙන් කරලා තියෙන හාල් වලට තමයි ඉස්සර 'දෙයියන්ගේ හාල් ' කියලා කියන්නේ. දෙයියන්ට වෙන් කරපු ඒ හාල් කාපුවාම පිස්සු හැදෙනවා කියලා තමයි මං අහලා තියෙන්නේ. )


'' මොන තොවිලයක් ද ? වැදුම් ගෙයි සන්නිය කියන්නේ ගැනු කෙනෙක්ට ළමයෙක් ලැබුනට පස්සේ හැදෙන පිස්සුවට. ඒක මානසික ලෙඩක්. තොවිල් පවිල් කරන්න ඕනේ නෑ. ඒවට බේත් තියෙනවා. ''

'' ඈ ඒ මොකෝ අම්මේ එහෙම බබාලා ලැබුනට පස්සේ පිස්සු හැදෙන්නේ. ''

'' ඔය සමහරුන්ට කුලුදුලේ ළමයා ලැබෙන්න යද්දි විලි රුදාව දරා ගන්න බැරුව ඔහොම වෙනවා. ''

අම්මා කිව්වත් වගේ මම නම් ඒ වෙනකන්ම ඔය ලෙඩේ ගැන අහලා තිබ්බේ නෑ.

'' ඒ කියන්නේ ඒ වේදනාව ගෑනු කෙනෙක්ට දරන්න එච්චරම අමාරුද ? '' මං මෝඩ ප්‍රශ්නයක් ඇහුවා.

'' ඔව් ළමයෙක් හම්බවෙද්දි අම්මා ට ගොඩක් අමාරු වෙනවා.ඒ උනාට අම්මලා එහෙම වද වේදනා විඳලා හදන දරුවෝ ම තමයි අන්තීමට අම්මලා වයසට ගියහම මහලු මඩම් වලට ගෙනිහින් දාන්නේ. '' අම්මා කිව්වා.

අම්මගෙයි මගෙයි දෙබස නම් එතනින් ඉවර උනා. නමුත් අම්මා අන්තිමට කියපු කතාව නම් ඇත්ත කියලා මටත් හිතුනා. ගෑනු කෙනෙක්ට මේ ලෝකේ දරන්න වෙන ලොකුම වේදනාව දරලා හදන දරුවන් අන්තිමේදි තමන් වයසට ගියහම මහලු මඩම් වලට ගෙනිහින් දාන එකනම් ලොකු පාප කර්මයක්.

එහෙම ගෙනිහින් දැම්මත් කවමදාවත් අම්මලා තමන්ගේ පුතාට/දුවට දොස් කියන්නේ නෑ. තව තවත් පුතාට/දුවට හොදක් වෙන්න යන්න කියලයි දෙයියන්ගෙන් උනත් ඉල්ලන්නේ. දරුවෙක් විදිහට අම්මා කෙනෙක්ට කවදාවත් ඒ වගේ පාප කර්මයක් නම් කරන්න එපා. කරන කියන වැඩක් හරි යන එකක් නෑ. ජාති ජාතිත් විඳවන්න සිද්ධ වෙන පවක් !!!


අම්මා කෙනෙක් ගේ ආදර කියන්නේ මහ සාගරය වගෙයි. කවදාවත්
හිදෙන්නේ නෑ තව තවත් වැඩි වෙනවා මිසක් !!!


ප. ලි. - හැන්දෑවේ අපි ඒ අක්කව බලන්න ගියා. අක්කා නම් ඔහේ කියව කියව ඉන්නවා. බලන්න බෑ දුකයි. අපි අක්කගේ චූටි දූ පොඩ්ඩවත් බැලුවා. එයා නම් මේ මුකුත් නොදන්න ගානට ඔහේ නිදාගෙන ඉන්නවා. ඇස්වහක් කටවහක් නෑ දූ පොඩ්ඩ නම් ලස්සනයි.

----------------------------------------------------

වැදුම් ගෙයි සන්නිය ගැන තව දුරටත්....

වැදුම් ගෙයි සන්නිය එහෙමත් නැත්නම් වෛද්‍ය විද්‍යාවෙන් කියනවා නම් postpartum depression or postpartum blues කියලා තමයි හදුන් වන්නේ. මේ ලෙඩේට හේතු වෙන්නේ post traumatic depression එකක් එහෙමත් නැත්නම් යම්කිසි ලොකු සිදුවීමට පස්සේ ඇතිවෙන මානසික අවපාතනය. දරුවෙක් ලැබෙන්න යද්දි අම්මා කෙනෙක්ට ලොකු වේදනාවක් දරන්න වෙනවනේ. අන්න එහෙම වේදනාව උහුලගෙන ඉන්නැද්දි ඒ අම්මාව මානසිකව කඩා වැටෙන්න පුලුවන්.

මේ ලෙඩේ රෝග ලක්ශණ තමයි දරුවා ව ප්‍රතික්ෂේප කිරීම, දරුවාට කිරි දීමට ඇති අකමැත්ත, වෙනදට වඩා ඉක්මනින් කේන්තියන ස්වභාවය හා මානසික අවපාතනය ඇති වීම.

----------------------------------------------------

මේ ලෙඩේ ගැන විස්තර හොයා දුන් තාරකා පිලපිටිය නංගිට මගේ ස්තුතිය. විභාගයට පාඩම් කරන ගමන් ලියන හන්දා පොඩි පොඩි අඩුපාඩු තියෙන්න පුලුවන්