මලයගේ පත්වීම සහ මගේ හීනය

මේ ටිකේ මාර කාළගුණයක් තියෙන්නේ. උදේට ඝන සැරේට මීදුම. හවසට මොරසූරන වැස්ස. ඔය කාළගුණ විපර්යාස දෙක මැද්දෙන් තමා අපි දවසේ වැඩකටයුතු කරන්නේ. මේ කාළගුණ විපරියාස දෙකම මං වගේ පීනස් කාරයින්ට වහ කදුරු වාගේ. ඇයි වදේ උදේ හිටන් රෑට නින්දට යනකන් ලේන්සුව අතේ තියාන ඉන්ඩ එපෑ..

ඔය සීතල කාළගුණ විපරියාස මැද්දේ ලංකාව උණුසුම් වෙලා යන දේශපාලන උණුසුමකුත් නැතුවම නෙමේ. හැබැයි ඉතිං ඔය කොයි කවුරු දින්නත් අන්තිමේදි ආපහු හැරිලා බලනකොට ඡන්දදායකයා පරාද වෙලා. දේශපාලන වේදිකා වලදි තිබ්බ ගහ බැන ගැනිලි ඡන්දය ඉවර වෙනවත්තෙක්කම නැවතිලා දෙගොල්ලෝ සතුටින් රට කරගෙන යනවා.
ඒ දේවල් වලට සහය දීපු ඡන්දදායකයට කිසි දෙයක් නෑ...

මේ ටික හිත හිතා එනකොට දන්නෙම නැතුව මරදාන ස්ටේෂම ගාවටත් ඇවිදින්. ඔර්ලෝසුවේ පොඩි කට්ට පහ ගාවයි ලොකු කට්ට  අට ගාවයි තියෙනවා දැකලා පය ඉක්මන් කලා පහයි හතලිස්පහේ කෝච්චිය අල්ලගන්ඩ. කොහොමින් කොහොම හරි හිරිපොද වැස්ස අස්සෙම කෝච්චියට ගොඩ උනා.

කෝච්චියෙන් බැහැලා විජහට ගමට යන බස්සෙක අල්ල ගත්තා. ඒකෙන් ගෙදර එනකොට වෙලාව හතට කිට්ටු වෙලා. ගෙට ගොඩවෙලා දුම් දාන තේකක් කාරිය බීලා පුටුවේ දිගෑදිලා මහන්සි නිවාගන්නකොටම අම්මා මා ගාවට ඇවිදින්,

"ලොක්කෝ ඕං මලයට පත්වීම හම්බ වෙලා.." කියලා කිව්වා.

"ඒ කොහාටද ? අම්පාර ට ද?" මම ආසාවෙන් උන්නේ අම්පාරට පත්වීම ලැබෙනකන්. මොකද මයේ හිතේ ලොකු ආසාවක් තියෙනවා දිගාමඩුල්ල පැත්තේ සතියක් විතර නැවතිලා එන්ඩ.

"නෑ...පුලුවන්නං කියන්ඩ බලන්ඩ" ඒ අපේ අම්මා.

"ෂුවර් එකටම නුවරඑළියට වෙන්ඩෑ.." නුවරඑළියත් අවුලක් නෑ. සීත දේශගුණයේ සතියක් ඉන්න එකත් නරකම නෑ. උදේ සීතලේ ජර්සියක් දාගෙන පාරේ රවුමක් දාලා ඇවිදින් උනු උනුවේ දුම් දාන කෝපි එකක් බොන එකත් මගේ ආසාවක්.

"ඒත් නෑ.."

"එහෙනං ෂුවර් එකටම අනුරාධපුරේට." අනුරාධපුරේත් හොඳයි. අටමස්ථානේ, මිහින්තලාව, ඉසින්බැස්සගල් එහෙමත් බලන්ඩ වටින තැන්. ඔය කුරුණෑගල, නුවර වගේ පලාත් නං වැඩක් තියේ යෑ. එක දවසින් ගිහින් ඕන හැමදේම බලාගෙන ආවෑකි නෙහ්.

ඒ නිසාම මම ටිකක් ඈතට වෙන්ඩ තැන් කීපයක නම් කිව්වා. ඒත් ඒ එකක්කත් නෙමේ.

"ඔය සේරම වැරදියි.මලයට හම්බ උනේ මොණරාගල !" අම්මා එහෙම කිව්වහම මගේ ඉහේ මලක් පිපුනා. මලයගේ බයිසි මොටෝව අරගෙන ගිහිං බුත්තල යුදගනා විහාරේ දෙමටමල් විහාරේ දියළුම ඇල්ල වගේ එක එක පැති බලන්ඩ යන්ඩ පුලුවන්. ටිකක් දුර උනත් බයිසිමොටෝවෙන් කතරගම ඇවිදලා එන එකත් නරකම නෑ.

ඒ කොයි හැටි වෙතත් මොණරාගල වගේ පැත්තක සතියක් හමාරක් කරක් ගහලා එන්ඩ තියෙන එකම මදෑ. ඉදිරි දවස්වල මොණරාගල පැත්තේ තියෙන තැන් ගැන ලියන පෝස්ට් එහෙමත් බලාගත්තෑකි. අපේ මලයා මේ මාසේ 27 වෙනිදා පත්වීම බාර ගන්ඩ ඉන්නේ. අපි ඉතිං ඌව ඇරලවලා එන්ඩ යන්ඩම එපෑ. :)

කොහොමහරි මම හිත හිතා උන්නේ මල්ලිට ටිකක් ඈතට පත්වීමක් ලැබේවි කියලා. කොහේ හිටියත් ඉතින් මිනිස්සුන්ටනේ සේවය කරන්ඩ තියෙන්නේ.