මූට මෙහෙම වෙලා මදි...

මේ දවස් ටිකේ කතා කියව කියවා හිටියා මිසක් කතාවක් ලියන්න හිතුනේ නෑ. අද ඒකටත් එක්කම කියලා කතාවක් දාන්න ඕනේ කියලා හිතුනා. මේක කතාවක් කියලා කිව්වට මොකද, මේක මෙහෙ වෙච්ච පොඩි සීන් එකක්.

මේකට මුහුන පෑවේ අපේම ෆැකල්ටියේ මල්ලි කෙනෙක්. සිද්ධිය මේකයි.

දවසක් හැන්දෑවේ අපේ ෆැකල්ටියේ මල්ලි කෙනෙක් යාලුවෙක් හම්බවෙන්න යන්න කියලා ගියාලූ. ගමන වැටිලා තිබ්බේ ගර්ල්ස් හොස්ටල් එකක් හරහා. ( නෑ නෑ ඒ මල්ලි ගියේ ගෑනු ළමයෙක් හම්බවෙන්න නෙමෙයි ) ඒ වෙලාවේ හැටියට වටින් ගොඩින් කලුවර වැටීගෙන එන වෙලාවලු.

වෙලාවේ හැටියට මල්ලිත් කාලක් ක්‍රියා කරලා ලු හිටියේ. ඒ නිසා යකෙකුට උනත් කුඩුවෙන්න දෙනවා කියලා හිතලා වැනි වැනි ගිහින් තියෙන්නේ. මල්ලිට ඈතින් පේනවලු කව්ද මන්දා කොල්ලෙක් ෂෝටක් දාගෙන කාර් එකට හේත්තු වෙලා ඉන්නවා. මේ වෙලාවේ අපේ මලයා මොරාල් පිටම ඇහුවලු.

" කවුද ඩෝ කැම්පස් එක ඇතුලේ ෂෝට් ගහගෙන ඇවිදින එකා !!!! ''

'' ඇයි යකෝ තොපිට විතරද කැම්පස් එක අයිති !!! අපිට එන්න බැරිද !!!! '' සෝට දාගෙන හිටපු ඒකාත් ගේම කෝල් කරනවලූ.

"@#$@$^%#$ " අපේ මලයට හෙනම මල ලු. කොහොමහරි මේ බහින් බස් වීම දුරදිග ගිහින් අරූ ඒ මල්ලිට ඇතිවෙන්නම නෙලලා තියෙනවා. කොහොමහරි අපේ මලයගෙත් වෙරි හිදුනලු. ඒ මල්ලි ලගම තිබ්බ පිරිමි නේවාසිකාගාරයට ගිහින් සේනාව රැස් කරගෙන අරූට නෙලන්න එනවලු. ඇවිත් පාරවල් හත අටක් වදින කොට ආපු කාරණය කටින් වැමෑරුවා.

පස්සේ උගේ කටින්ම කියවුනා අහිංසකියක්ව බිලි ගන්න ආපු පාහරයෙක් කියලා. ඒ කියන්නේ ගර්ල්ස් හොස්ටල් එකේ කෙල්ලෙක්ව උස්සන්න ආපු එකෙක් කියලා. කට්ටිය හිතලා තියෙනවා මූව ආරක්ශක අංශයට භාර දුන්නොත් හොදයි කියලා. ඒ උනත් කාගේ හරි බලවතෙක්ගේ නමක් කියලා මූ ගැලවෙයි කියලා හිතිච්ච හින්දා ලගම තිබ්බ පිරිමි නේවාසිකාගාරයකට එක්කගෙන ගියා.

සිංහලයන්ගේ හොද පුරුද්දක් තියෙනවා තමන්ගේ ගෙදරට එහෙමත් නැත්නම් ඉන්න තැනට කවුරුහරි ආපුවාම හොදට සලකන්න. ඉතින් අරූවත් ඒ හොස්ටල් එකට එක්කගෙන ගිහින් එලි වෙනකන්ම සැලකුවාලූ. කොහොමහරි මේ කතාව එදා ඒ හොස්ටල් එකේ ඔක්කෝටම වගේ ආරංචි වෙලා ඒ අය තෑගිත් අරං ආවලූ අරූට සලකන්න.

සමහරු පාඩම් කරන ගමන් පැයෙන් පැයට ඇවිත් අරූට පාරවල් දෙක තුනක් දීලා යනවලු.
බැරි වෙලාවත් අරූට නින්ද ගියොත් කියලා හිතපු අය පැය බාගෙන් බාගෙට Refresh කලා ලු.
වෙනදට දවල් වෙනකන් නිදන් ඉන්න එවුනුත් උදේම ඇහැරිලා අරූට උදේ ආහාරයත් දෙන්න සලස්වලා තියෙනවා කියලත් ආරංචි උනා.

මම මේ කතාව බ්ලොග් කරන්නේ කියවලා හිනා වෙන්න විතරක්ම නෙමෙයි. ආදරනීය අක්කේ නංගියේ, පාරේ තොටේ යනකොට මේවගේ එවුන් අනන්තවත් දකින්න ලැබෙයි. මුන්ගේ තියෙන සල්ලි බලේටවත් යාන වාහන වලටවත් රැවටිලා ජීවිනේ වරද්ද ගන්න එපා. එදා ඒ මල්ලි දෙවි කෙනෙක් වගේ හිටපු හන්දා වෙන්න ගිය ලොකු විනාසයක් වලක්වා ගත්තා. හැමදාම බේරගන්න මේවගේ අය එන්නේ නෑ. ඒ නිසා පරිස්සම් වෙන්න.

අහිංසක දෙමව්පියන්ගේ ප්‍රාර්තනා මේ වගේ මේ වගේ එවුන් ඉදිරියේ බොද කරලා දාන්න එපා !!!!!!!

ජීවිතේ එක පාරක් වරද්ද ගත්තාම ඒක නිවැරදි කරගන්න බෑ. ඒ වැරද්ද හින්දා මුලු ජීවිතයම විඳවන්න වෙයි. මට ඔයාලට උපදෙස් දෙන්න තරම් වයසින් මුහුකුරා ගිහින් නෑ. ඒ උනත් මම මේ කියන දේත් චුට්ටක් හිතලා බලන්න. සමහරවිට ඔයාලගේ මුලු ජීවිතේටම මේ දේ වැදගත් වෙයි.

ප. ලි. - මේ පෝස්ට් එකට මට කමෙන්ට් නැතත් කමක් නෑ. ඔයාලා මේ කතාව ආදර්ශයට ගත්තා නම් මට ඒ හොදටෝම ඇති.