ඇත්තම කතාවක් !!!!

මට හිතුනා, මම අත්දැකපු එක සත්‍ය සිදුවීමක් බ්ලොග් එකේ ලිව්වොත් හොදයි කියලා. සිද්ධිය කියන්නේ ඒකෙන් අපිට ගන්න දෙයක් තියෙන හන්දා.

සිද්ධිය මේකයි. අපේ මල්ලිගේ හොදම යාලුවාගේ ආච්චි නැති උනා (අන්ත්‍රා උනා). ඉතින් මමයි අපේ මල්ලීයි ආරංචිය ලැබුන වහාම ගියා. මොකද කෙනෙකුගේ සතුටකදී හිටියේ නැති උනත් දුකකදී අනිවාර්යයෙන් යන එක යුතුකමක් හන්දා.

. ගියාට පස්සේ එයාලගේ ගෙදර වැඩ පල ටිකට උදව්වක් දීලා එදා රෑ එහේ නැවතිලා හිටියා. මල්ලියි මමයි හිතන් හිටියේ එලි වෙනකන් තේ යි පානු යි බිස්කටුයි එන කට්ටියට අල්ලන්න වෙයි කියලා. ඒ හින්දම කෝකටත් කියලා සූදානම් පිට හිටියේ.

නමුත් නෑදෑ කට්ටියයි මල්ලිගේ යාලුවෝ ටිකයි ඇරෙන්න වෙන කිසිම කෙනෙක් ඇවිත් හිටියේ නෑ. අපි හිතන් හිටියේ පලවෙනි දවස හින්දා සෙනග එනවා අඩු ඇති කියලා. නමුත් දෙවෙනි තුන්වෙනි දවසෙත් ඔය විදිහමයි. වැඩි කට්ටියක් නෑ. අහල පහල අය ටිකක් ඇවිත් යනවා කවුරුවත් රෑ නයිට ගහන්න ඉන්නේ නෑ.

ඊට පස්සේ මම අපේ මල්ලිට කිව්වේ අපේ පැත්තේ මල ගෙයක් උනා නම් පාර පිරෙන්නත් මිනිස්සු ඉන්නවා. දාම් බෝඩ් කැරම් බෝඩ් කාඩ් පැක් ඇති වෙන්න තියෙනවා. තේ හදලම පන යනවා කියලා

කොහොමහරි දවස් තුනකින් අති උත්සවාකාරයෙන් දේහය භූමදාන කලා. දවස දෙක ගෙවිලා ගිහින් හත් දොහේ දානෙත් තියෙන දවස් ලඟට ආවා. මමයි මල්ලීයි දානෙට කලින් දවසේ බණට යන්න කියලා ආවා. යාලුවාගේ අප්පච්චි තවත් පුටු ගොඩක් ගෙනත් ඒක බාගන්න බලන් ඉන්නවා.

" අයියේ බලහන්කෝ. තවත් පුටු ගේන්නේ, දානේ උයලා පුටු වලට තියන්නද දන්නෙ නෑ. ''

මල්ලිගේ කතාව ඇත්ත. මලගමට ආපු නැති අය දානෙට ඒවි යෑ. මලයා කිව්වත් වගේ දානෙට ආපු කට්ටිය ගොඩක්ම අඩු උනා. ආපු අයට කන්න දීලා. අහල පහල ගෙවල් වලටත් කෑම යවලා. ඉතුරුවා විසි කරන්නත් උනා ලු.

පස්සේ තමයි ආරංචි උනේ මේ අය සල්ලි මත්තෙම නැහුනු සල්ලි විතරක්ම හම්බ කරගන්න හදපු අය කියලා. ඒ කියන්නේ අහල පහල කෙනෙක් එක්කවත් වැඩිය ඇයි හොදයියක් තිබිලා නෑ ලු. ඒකලු ඒ තරම් කට්ටියක් මලගමට නාවේ. කොටින්ම මෙයාලා බොරු මාන්නෙන් පිම්බිලා හිටපු අය.

ජීවත් වෙන්න සල්ලි හම්බ කරන්න ඕන බව ඇත්ත. නමුත් සල්ලිත් එක්කම මිනිස්සුත් හම්බ කරන්න දැන ගන්න ඕනේ. දොස්තරවරුන්ට කොයි තරම් මිනිස්සු කන්දරාවක් හම්බ කර ගන්න පුලුවන්ද ? නමුත් මේගොල්ලෝ එහෙම නෑ. කොහොම උනත් අපි දැන්ගන්න ඕනේ කවදාහරි අපේ දුකකදි අපේ නෑදෑයන්ට කලින් අපේ උදව්වට එන්නේ අපේම අසල් වැසියෝ කියලා.

ඒ නිසා අඩුම තරමේ ඒ අය එක්කවත් හොදින් ඉන්න දැන ගන්න ඕනේ. එදා ඒ අහල පහල උදවිය ඇවිල්ලා ගියේ මේගොල්ලෝ ලඟ නැති, එයාලා ලඟ තිබ්බ මනුස්සකම හන්දා ලු.

මොනා උනා එයාලගේ ආච්චිට නිවන් සුව අත්වේවායි පතන්නෙමු !!!!

ප.ලි.- සල්ලි වලට කරන්න පුලුවන් දෙයක් නෑ කියලා එදා මේ අයට හිතෙන්න ඇති කියලා මට හිතෙනවා.මේ ලිපිය මල්ලිගේ ඒ යාලුවා ගැන මට තරහට ලියපු දෙයක් නොවන අතර මේ වගේ දේකින් හරි අපිට පාඩමක් ඉගෙන ගන්න ලැබෙනවා නම් හොදයි කියලා හිතුන නිසයි ලියන්න ගත්තේ.