මිතුරාගේ හමුවීම

අද මට උදේ බස් එකේ එද්දි හිතුන දෙයක් තමයි අපේ ජීවිතේ සමහර හමුවීම් හරිම පුදුමාකාරයි නේද කියන එක. ඒකට මූලිකවම හේතුව උනේ අපේ පංතියේ මට එහා පැත්ත ඩෙස්ක් එකේ අවුරුදු ගානක් මගෙත්තෙක්ක උන්නු යාළුවෙක්ගේ හමුවීම.

ඒ හමුවීම මෙහෙමයි සිද්ධ උනේ...

දිනය හරියටම කියනවා නං  මාර්තු 29 වෙනිදා. එදා තමයි මමයි අපේ කන්තෝරුවේ කිහිපදෙනෙකුයි එකතු වෙලා ආදර කන්ද නගින්ඩ ගියේත්.

එදා අපි කට්ටියම පාන්දර හතරට විතර නුගේගොඩින් 99 බදුල්ල- කොළඹ බස් එහෙක එල්ලුනා. කොහොමහරි ඔය බස් එක හය හයහාමාර වෙනකොට රත්නපුරේ ගුඩ්ෂෙඩ් බස් නැවතුම්පොලට ආවා.

මම හිටියේ බස් එකේ පිටිපස්සේ සීට් එකේ දොර පැත්තට වෙන්ඩ ජනේලය ගාව. මම ජනේලයෙන් ගුඩ් ෂෙඩ් නැවතුම්පොල දිහෑව බලාගෙන කල්පනාවක් දාගෙන උන්නා. එතකොටම ත්‍රී වීල් එකක් ඇවිත් ඒ හරියෙන් නැවැත්තුවා.

ඒ ත්‍රීවීල් එකෙන්  කොල්ලෙක් බැස්සා !

මම ඒ කොල්ලා දිහෑ ටිකක් බලාගෙන උන්නා. ගොඩක් හුරු පුරුදු පෙනුමක් තිබුනා.. ඒත් හරියටම නිච්චි නෑ කොහේදිද මූව දැකලා තිබුනේ කියලා.

ඒකා ත්‍රීවිල් එකෙන් බැහැලා බස් එක නවත්තලා තිබුන අයින දිගේ යන්න හදනකොටම,

"මචං උබ රුෂාන් නේද ?"  කියලා මම ඇහුවා.

එතකොට තමා ඌටත් ක්ලික් උනේ.. මගේ අතීජාත මිත්‍රයා !

අවුරුදු පහලොවකට විතර පස්සේ ඌව මට හම්බ උනේ. සෑහෙන්න වෙනස් වෙලා. ඒ දවස්වල ඉස්කෝලෙන් අස්වෙලා ගියාට පස්සේ මට එකම එක සැරයක්කත් දකින්ඩ හම්බ උනේ නෑ.. ඒ නිසයි අදුනගන්ඩ අමාරු උනේ.

බස් එක නවත්තලා තිබ්බ විනාඩි ගානට මම ඌත්තෙක්ක කතාවක් දාගෙන උන්නා.

ඒකා රජයේ රස්සා වලට ගන්න කඩයිම් විභාග වලට ක්ලාස් කරනවාලු. ඒ වගේම තමා උතුරු නැගෙනහිර ඇරුනහම දිස්ත්‍රික්ක 18ක ක්ලාස් කරනවයි කියලා තමා කිව්වේ. 

ඇඹිලිපිටියේ ක්ලාස් එකකට යන ගමන් උගේ වාහනේ රත්නපුර ටවුම කිට්ටුවේදි කැඩුන නිසාලු එදා ත්‍රීවිල් එකෙන් ටවුමට ඇවිත් තියෙන්න. කැබ් සර්විස් එකකට කතා කරලා වෑන් එකක් අරගෙන යනවයි කියලා හිතලාලු එහෙම ආවේ.

අහඹු හමුවීමක් !

ඔහොම ටික වෙලාවක් කතා කරගෙන ඉදලා මම උගේ නම්බරේ ඉල්ල ගත්තා... ඒ වගේම කාලෙකට පස්සේ මගේ යාළුවා හම්බ වෙච්ච නිසා මට පුදුම සතුටක් තිබ්බේ.

හීනෙකින්වත් නොහිතන විදිහේ හමුවීමක් තමයි එදා සිද්ධ උනේ. ඔය හමුවීම නිසාම තමයි මම කියන්නේ සමහර හමුවීම් හරිම පුදුමාකාරයි කියලා !