අන්තිමේදී මේ ට්‍රිප් එක යන්ඩ ඉතුරු උනේ තුන් දෙනෙක් විතරයි. මමයි තව දෙන්නෙකුයි විතරයි.
අපි තුන්දෙනා උදෙම්ම කොළඹින් මාතර යන කෝච්චියට ගොඩ උනා. ඒ කෝච්චිය කොළඹින් පිටත් වෙන්නේ උදේ හයට විතර. කෙලින්ම නවත්වන්නේ දකුණු කළුතර. ඊට පස්සේ අළුත්ගම > අම්බලන්ගොඩ > හික්කඩුව > ගාල්ල වගේ සීමිත නැවතුම් ටිකක විතරයි නවත්වන්නේ.
ඒ නිසා අපිට උදේ 8-9 වෙනකොට යාන්තන් ගාල්ලට ඒගන්න හම්බ උනා.
අපි ගාල්ලෙදි උදේ කෑම කාලා මාතර පැත්තට යන බස් එහෙකට ගොඩ උනා. අපේ මුලින්ම රුම්මස්සල බලන්ඩ යන්න හිතන් හිටියේ. කවුරුත් දන්නවා නේ රුම්මස්සල කියන්නේ හිමාලයේ කොටසක් ය කියලා.
රුම්මස්සල තියෙන ජන්ගල් බීච් එක බලන්න තමයි අපේ උත්සහය.අපි රුම්මස්සලට හැරෙන හන්දිය ගාවින් බස් එකෙන් බැහැ ගත්තා. ඊට පස්සේ එතැන ඉදලා ත්‍රීවීල් එකකින් තමයි රුම්මස්සලට යන්න ඕන. පාර්ක් එකේ ඉන්න ත්‍රීවීල් කාරයෝ මීටර් දාන්නේ නෑ. හන්දියේ ඉදලා රුම්මස්සලට ගානක් කියනවා. අපි කැමති උනා හෝ නැතා ඒ ගාන දීලා යන්ඩ ඕන. ආයේ ගනන් වෙනස් කරගන්ඩ බෑ. උන්ගේ අපගේ නීතී.
සුද්දෙක් එහෙම සෙට් උනොත් ඒ ගාන ඩබල් ත්‍රිබල් වෙනවා. ඒ අතින් සුද්දෝ පවු.
අපි ත්‍රීවීල් එකෙන් රුම්මස්සලට ආවා. මම පළවෙනි වතාවට රුම්මස්සලට එනකොට සාම විහාරයක් හදලා තිබුනේ නෑ. එතකොට මම ගොඩක් පොඩියි. අපේ පල්ලියේ ළමා සමාජයකින් තමයි මට රුම්මස්සල එන්න පුලුවන් උනේ. මේ රුම්මස්සල යන ගමන දෙවෙනි වතාව.
එහෙනම් පින්තූර බලලා ඉන්නකෝ.
අපි තවදුරටත් පල්ලෙහාට බැහැලා මුහුදු වෙරල දිගේ ඇවිදගෙන ගියා.
එහෙනං ඊළඟ ලිපියෙන්ම හම්බ වෙමුකෝ.
මෙතරම් නිස්කලංක රූමස්සල ගැන, දේශීය සංචාරකයින් සඳහා ලබාදී තිබෙන ප්‍රචාරය අඩු බවයි මට පෙනෙන්නේ
ReplyDeleteකියන්න සතුටුයි මමනං තාම ඔතෙන්ට ගිහිල්ල නෑ කියල.
ReplyDeleteඔබ හරි, ඔය දාගැබ උඩට පේන ඉන්දියන් සයුරේ විව් එක නම් මල් හතයි. ඒ දාගැබත් හරිම නිස්කලංක තැනක්, ටිකක් උඩට නගින්නත් පුළුවන් නේද?
ReplyDeleteමමත් එක පාරයි ගියේ, ෆෝන් එක වාහනේ දාල ගිහින් ෆොටෝ ගන්න බැරි උනා අනේ අපරාදෙ. :(
මේ ලඟදි ඉන්දියන් යාලුවෙක් ගාලු ඇවිත් බලන්න යන්න තැන් ඇහුවම, මම රෙකමන්ඩ් කලේ ඔතනයි, කොටුවයි.