කාවද බේරගන්නේ ??

මේක අපෙ අම්මා කියපු කතාවක්. අම්මලා, තමන්ගේ දරුවන්ට වැරදි දේවල් කියලා දෙන්නේ නැහැනේ ඒ කිසා මේ කතාව හොද එකක් කියලා ආයේ අමුතුවෙන් කියන්න ඕනේ නැහැනේ.ඔන්න එහෙනම් කතාව අහ ගන්නකෝ.

ඔන්න එකමත් එක රටක (අම්මා කතාව පටන් ගත්තේ එහෙමයි ) රජතුමෙක් හිටියා. මේ රජතුමා එක පවුලක තුන් දෙනෙක් මොකද්ද මන්දා වරදකට සිරගත කලා. මේ පවුලේ හිටියේ බිරිදයි ,ස්වාමිපුරුශයායි , දරුවායි , බිරිදගේ සහෝදරයයි ලූ. ඒ වරදට කට්ටියම සිරගත කරනකොට බිරිද දර කඩන්න කැලේට ගිහින් ලු.

කොහොමහරි බිරිද එනකොට ගෙදර කට්ටියම නෑලු. අහල පහල ගෑනු කෙනෙක් කිව්වලු ඔයාලගේ ගෙදර කට්ටිය ඔක්කොම රජතුමා සිරබාරයට ගත්තා කියලා. දැන් මේ බිරිද අඩ අඩා රජ මැදුරට ගිහින් රජතුමා ඉදිරියේ දනින් වැටිලා තමන්ගේ පවුලේ අයව නිදහස් කරන්න කියලා ඉල්ලනවලු.

රජතුමා කිව්වලු මං තුන් දෙනාව නිදහස් කරන්නේ නෑ එක්කෙනෙක් ඕනෙ නම් නිදහස් කරන්නම් කියලා අර කට්ටිය හිටපු සිර මැදුරු ලගට ගෙනිච්චලු. දැන් ඔන්න මේ ගෑනු කෙනා ඉදිරියේ තමන්ගේ ස්වාමිපුරුශයායි , දරුවායි සහෝදරයයි ඉන්නවලු.

දැන් අපේ අම්මා මගේ පැත්තට හැරිලා ඇහුවා " මේ වැඩේ ඔයාට උනා නම් ඔයා කාවද තෝර ගන්නේ…" කියලා. මමත් දැන් අහස පොලව ගැටලන්න කල්පනා කරලා කිව්වා " සහෝදරයා තෝර ගන්නවා…" කියලා.

ඊට පස්සේ අම්මා අහනවා " ඇයි අනිත් දෙන්නගෙන් එක්කෙනෙක් තෝර ගන්නේ නැත්තෙ…" කියලා.

මං නිරුත්තර උනා….

ඔන්න අම්මා ආයෙත් කතාව පටන් ගත්තා. ඒ ගෑනු කෙනත් තමන්ගෙ සහෝදරයා තෝර ගන්නවා කියලා කිව්වලු. අපේ අම්මා මගෙන්
අහපු විදිහට රජතුමාත් ඇහුවලු තමන්ගේ දරුවයි ස්වාමිපුරුශයායි ඉන්නැද්දී ඇයි සහෝදරයාව තෝර ගන්නේ කියලා.

ඒ ගෑනු කෙනා කිව්වලු " මට ආයෙත් කසාද බැදලා ස්වාමිපුරුශයෙක් ව ලබා ගන්න පුලුවන්. ඒ ස්වාමි පුරුශයාගෙන්ම දරුවෙක්ව හදා ගන්නත් පුලුවන්. නමුත් මට සහෝදරයෙක්ව කොහෙන්වත් ලබා ගන්න බෑ " කියලා කිව්වලු. ඉතින් අර රජතුමාට මේ ගෑනු කෙනාගේ බුද්ධිය ගැන පැහැදිලා තුන් දෙනාම නිදහස් කලා ලු.

ඉතින් අපේ අම්මා ඔහොමයි සහෝදරයෙක් ගේ අගය අපට තේරුම් කලේ. අපි කොච්චර ඉගෙන ගත්තත් අම්මගේ බුද්ධිය මුහුකුරා යන්න බෑ කියලා මට එදා තේරුනා. අම්මලා කියන්නේ පුදුම බුද්ධියක් තියෙන අයට.