නැතිවුන රොබරෝසියා ගහ

අද උදේ මූනු පොතට ගොඩ වෙනකොට දැක්කේ අපේ පේරාදෙණිය තිප්පොලේ මහාචාර්ය එදිරිවීර සරත්චන්ද්‍ර එලිමහන් රංග පිඨය මැද තිබ්බ රොබොරෝසියා ගහ කපලා දාපු (හෝ කඩා වැටුනු) පින්තූර ටික. මේ පින්තූර ටික ගොඩක් දෙනා අතරේ හුවමාරු වෙලා තිබ්බා.
පහලින් තියෙන්නේ ඒ පින්තූරේ... !

මහාචාර්ය එදිරිවීර සරත්චන‍්ද්‍ර එලිමහන් රංග පීඨය එහෙම නැත්නම් කෙටියන්ම කියනවා නම් "වල" මැද තිබුනු ඔය රොබරෝසියා ගහ නාට්ටි බලපු අපිට ඒ දවස්වල ලොකු කරදරයක් වෙලා තිබුන කාලයක් තිබ්බා.

මොකද ඔය ගහ නිසා වලේ පැත්තක උන්නු කට්ටියකට හරියාකාරව නාට්ටි බලාගන්ඩ බැරි උනා. ඒ නිසා ඒ හරියේ තිබ්බ ආසන ටිකේ කවුරුවත් වාඩි වෙන්ඩ හිතුවේ නෑ. කවුරු හරි වාඩිඋනත් වාඩි උනේ වෙන තැනක් ඇත්තෙම නැත්නම් විතරයි.

ඒ නිසා වල මැද්දේ තිබුනු ඔය ගහ ගැන අපි යම්තාක් නොසතුටකින් උන්නේ. සමහර දාට නාට්ටි බලන්ඩ ආපුවහම ඔය ගහ තිබ්බේ නැත්නම් හොඳයි කියලා හිතුන දවසුත් නැතුවම නෙමේ.

නාට්ටි පෙන්වන දවස්වලට ඔය ගහ සෑහෙන කරදරයක් උනාට පේරාදෙණි සරසවියට වසන්තය උදාවෙන කාලයට මේ ගහ නිසා වලට අමුතුම ලස්සනක් එකතු කරනවා. මේ ලස්සන නිසාම දම් පාට මල් වැටුනු පේරාදෙණි සරසවි වල ලඟ මොහොතක් ඉන්ඩ අපි අමතක කරන්නේ නෑ.. ඒක ඒ තරමටම ලස්සනයි !!

අර කතාවටත් කියන්නා වාගේ අපට ඕනම දේක අගේ දැන්නේ අපි ලඟ ඒ දේ නැත්නම් හරි අපෙන් ඒ දේ නැති උනහම කියලා කියනවා නෙහ්.

විශ්ව විද්‍යාලයේ ලස්සන කරන්ඩ කොච්චරවත් රොබරෝසියා ගස් තිබුනට අද කට්ටිය මේ ගහ ගැනම කතා කරන්නේ මේ ගහ අද අපිට නැති වෙච්ච නිසා.

මේ ගහෙන් අපිට එක දෙයක් ඉගෙන ගත්තෑකි... ඒ තමයි ලෝකේ තියෙන හැම සුන්දර දේකම පටන් ගැන්මක් වාගේම අවසානයකුත් තියෙනවයි කියන එක. අද මේ ගහේ අවසානය ගැන දුක්වෙන අපිට ටික දවසකින් මේ ගහ තිබුනද කියලාවත් මතක නැති වේවි...

උදේ ඔය පින්තූරේ දැක්කට පස්සේ මට හිතුන දේවල් ටික ඔහේ අපිලිවෙලට ලියා දැම්මා. අද ඉදලාවත් පරණ බ්ලොග් ලිපි ටික කියවන්ඩ ඕන. මේ ටිකේ වැඩ වලට එහාට්ට මෙහාට්ට දුව දුව ඉන්න්න නිසා බ්ලොග් ලිපි කියවන්න උනෙත් නෑ..