මෙහෙමත් හොරෙක්....

මේ දවස් ටිකක් නම් ගෙවෙන්නේ මාරම කම්මැලිකමෙන් කරන්න ඒ හැටි වැඩකුත් නෑ. පාඩම් කරන්න කියලා ඔහොමත් හැමදාම පාඩම් කරන්න යෑ. ඒ හින්දා කම්මැලිකම යන්න කියලා බ්ලොග් ලිපියක් දාන්න කියලා බ්ලොග් එක පැත්තේ ආවා. එතකොට තමයි මතක් උනේ කාමරේ යතුර නැති වෙලා හුගක් දවක් වෙන හින්දා යතුරක් කප්පවගෙන ඇවිත්ම බ්ලොග් සටහන ලියනවයි කියලා. මොකද හැමදාම දොරට කෝට්ටක් ගහලා වහලා කාමරේ හොරුන්ගෙන් බේර ගන්න කියලා යෑ.

අපේ සමහරුන්ගේ ලැප් හිටන් නැති උනා.මගේ ඉතින් නැති වෙන්න කියලා ඒ හැටි දෙයක් නෑ. ඒ උනාට අවුරුද්ද අවසානයේ භාර දීලා යන්න යතුරක් තියෙන්න එපැයි. නැත්නම් දඩ කොලයක් කන්න එපැයි යතුර නැතිවෙච්ච එකට. කාමරේ ගද්දි හම්බ උනේ එකෝම එක යතුරක් හින්දා වෙන යතුරක් කපා ගන්න නම් ශාලාධිපතිගෙන් කාමරේ යතුර ඉල්ලගන්න වෙනවා. (මිනිහා ගාව හැම කාමරේකම වැඩිපුර යතුරක් තියෙනවා.)

ශාලාධිපතියාගෙන් යතුර ඉල්ලන්න ගියොත් දඩයකුත් කන්න වෙන හින්දා අනධ්‍යන සේවකයෙක් (මයිනෙක් - minor staff) හම්බ උනා. ඒ මිනිස්සු අපට ගොඩක් හිතවත් ඔය ලොකු ලොක්කෝ වගේ ඔලුව උදුම්මවාගෙන ඉන්න එවුන් නෙමේ ඒ අය. කාටත් කරදරයක් නැතුව තමන්ගේ පාඩුවේ වැඩ ටික කරගෙන ඉන්න අහිංසක මිනිස්සු වගයක්.මයිනර් ස්ටාෆ් එකේ අයියා කෙනෙක්ට කියලා යතුර ඉල්ලගන්න ගියා.

"අයියා , කාමරේ යතුර නැතිවෙලා මට යතුරක් කපා ගන්න වැඩිපුර යතුරක් ඉල්ලගන්න පුලුවන්ද ?"

"මොකෝ මල්ලි ෆයිනල් ඉයර් වෙලත් යතුරක් පරිස්සම් කරගන්න බැරිද ? " මූ මාව චාටර් කරන්නයි හදන්නේ.

"නෑ අයියා. මේ යාලුවෙක් අතින් නැති උනේ." ඇත්තටම යතුර නැති උනේ යාලුවෙක් ගේ අතින්.

"කාමරේ භාර දීලා යද්දි යතුරත් භාර දෙන්න වෙන හන්දා යතුරක් කපා ගන්න එක තමයි හොද. පේන්නේ නැද්ද හොස්ටල් එකේ ටීවි එකත් මෙහේ ඉගෙන ගන්න ආපු කොල්ලෙක් උස්සන් ගිහින්.පොඩ්ඩක් හිටින් මම යතුරක් ගෙනත් දෙන්නම්. "

මල හුට්ටප්පරයයි. මං මෙච්චර කල් හිතාගෙන හිටියේ ටීවි දෙකෙන් එකක් රෙපයාර් කරන්න අරන් යන්න ඇති කියලා.දැන් මටත් හෙනම කුතුහලය ටීවී එක උස්සන් ගිය සීන් එක අහන්න.අයියා යතුර ගෙනත් දීපු ගමන් මම කතාව ඇහුවා.

"මෙහේ කැම්පස් එකේම කොල්ලෙක් තමයි ඔය ටීවී එක හොරකම් කරගෙන ගිහින් තියෙන්නේ. එදා රැ හොස්ටල් එකේ වැඩ කරපු එක්කෙනාට අසනීප වෙලා ඇවිත් නෑ. පාන්දර දෙකට විතර තමයි ටීවි එක හොස්ටල් එකෙන් පන්නගෙන වෙන හොස්ටල් එකක ටිකවෙලාවක් තියලා ත්‍රිවිල් එකක දාගෙන ගෙනිහින් තියෙන්නේ.පස්සේ ත්‍රිවිල්කාරයාගෙන් තමයි ආරංචිය ආවේ. ඒකාට විරුද්ධව උසාවියේ නඩුව තාම යනවා."

මුලදි මම හිතන් හිටියේ ගෙදර ටීවී එකක් නැතිකමට හොරකම් කලා කියලා. පස්සේ අයියා කිව්වාමයි දන්නේ ඒකාගේ ගෙදර ටීවි එකක් තියෙනවා කියලා.ඒ විතරක් යෑ මෙහේ කොල්ලන්ගේ ඇදුම් හිටන් හොරකම් කරගෙන ගිහින් තියෙනවා කියලා අයියම කීවා. ඇදුම් නම් කමක් නෑ කියමුකෝ ඒත් තමන්ගේ ගෙදර වගේ තියෙන හොස්ටල් එකේ ටීවී එක හොරකම් කරන එක මහම මහා ජරා වැඩක්.තමන් ඉන්න තැනට ඉගෙන ගන්න තැනට ඔයවගේ දේවල් කරන එවුන්ට කවදාවත් හරියන්නේ නෑ.ඉන්නකන් හොදට ඉදලා හොද නමත් රැකගෙන මෙහෙන් පිටවෙලා යන එක තමයි හොද. ඒකෙන් උනේ තමන්ගේ හොද නමත් නැතිවෙලා උසාවී ගානේ රස්තියාදු වෙන්න සිද්ධ වෙච්චි එකයි.

දෙයක් හොරකම් කරලා ගන්නවට වඩා තමගේ මහන්සියෙන් උපයා ගන්න සල්ලිවලින් ගන්න දේවල් වල අගේ වැඩියි.ඒවා කාලයක් පවතිනවා.අනුන්ගේ දේ කවදත් අනුන්ගේ. අපට කවදාවත්ම අනුන්ගේ දේට අයිතිවාසිකම් කියන්න බෑ.

අයියට ස්තූති කරලා ගිහින් පේරාදෙණිය ටවුමෙන් යතුරත් කපාගෙන ඇවිත් ඉල්ලගත්ත යතුර අයියට දීලා යද්දි තමයි මතක් උනේ කාමරේ නොම්මරේ යතුරේ කොටන්න බැරි උනා කියලා.අපරාදේ කියන්න බෑ අයියම ඉලක්කම් ටික යතුරේ කොටලා දුන්නා. නැත්නම් ඕකටත් ගානක් ගෙවන්න වෙනවා.(එක ඉලක්කමකට දහය ගානේ ඉලක්කම් හතරට හතලිහක්.) ඒකෙන් මේකෙන් මගේ රුපියල් එකසිය විස්සකට කෙල උනා.අපරාදේ.මොකෝ අරූ සල්ලි දෙන එකක් යෑ.

හරි එහෙනම් ආයෙම ලියන්න ආපු බ්ලොග් සටහනට එමුකෝ.... කියන්න ආපු කතාව කියන්න බැරි උනා නේ.......